Ek sukkel nou om my onlangse vakansies te onthou, dit voel so ver in die verlede. Soos ek geskryf het, het ek besluit om na Gran Canaria toe te gaan in plek van om interrailing te doen. Ek was onseker oor wat ek rerig wou doen en dus besluit het ek wou net op die strand in ‘n afgeleë eiland sit en ontspan. Dit vraag is, was dit die regte beslissing?

Gran Canaria is seker ‘n pragtige vulkaanse eiland. Dis vreemd om op ‘n deelte van Spanje in die Atlantiese Oseaan te bly, ver van die Europese vasteland en nader aan Afrika. Dit voel soos Europa maar daar’s ‘n klein noord-Afrikane bevolking uit die ou Spaanse gebeid van Wes-Sahara en ook uit Suid-Amerika.

Sononder op Gran Canaria

Ek wou al die ander Britse toeriste vermy en nadat die vlieguit toe ek langsaan ‘n klompie okes sit wat dukgesuip geraak het, dink ek ek reg gekies. Toe was ek onseker. Op ‘n paar keer het ek soos Napoleon gevoel, ‘n banneling op ‘n eiland in die Atlantiese Oseaan sonder ander mense om mee te gesels. Eintlik voel dit goed om op my eie te bly, om veel te lees en onder die son te lê. Saans sit ek op die strand te die son gaan onder en kyk uit oor die see. Probleme is ver weg en niemand kan my kontak nie.

Die Katedraal de Santa Ana, Las Palmas

Ver van die toeriste-oorde praat mense min Engels wat ‘n probleem was want ek het soveel Spaans vergeet wat ek op skool geleer het. Ek besef hoe sonder om die plaaslike taal te kan praat voel jy baie alleen.

Enver Hoxha se doppelganger

Toe ek in stad begin ontdek en die geskeidenis leer voel ek meer soos ‘n resiger. Die Casa de Colón – die stad is verl trots op Christophorus Columbus se verblyf in Las Palmas tydens sy ontdekkingsreise na Amerika – en die Katedraal de Sanata Ana is van die bermoedste toerisme-aantreklikhede op die eiland. Daardie area, die ou stad, was meer interessant as die stand-gebied vol hotels waar ek bly. Die geboue en klein strate voel soos tipiese Spanje van die poskaarte en toeristegidse.

Protes teen Spaanse oorheersing

Ek wou seker die Kanariese Eilande weer besoek maar met ander mense. Ek dink ek verstaan nou die lok van die toeriste-oorde as jy net in die son wil lê. Dis makliker en geen tipe vakansie is beter die ander nie. Ek wou die ander eiland-groepe in die Makaronesië argipels soos Kaap-Verde, ‘n plek meer uitheems en wild. In agternawysheid was ek onseker wat ek wil doen en ek dink nou ek wou gaan ontdek. Nadat ek terug gekom het, het ek ‘n vliegkaartjie en hostel geboek en weer weg gegaan.