Wemberlee, Wemberlee! *

Gister het ek Wembley toe gegaan om die Arsenal-Chelsea wedstryd in die FA Cup te sien. Dit was die eerste keer dat ek voetbal by die nuwe Wembley gesien het – in 2007 het ek Metallica en Muse daar sien speel en ook Arsenal op ‘n paar keer in 1999 en Guns N’ Roses in 1992 gesien.

Die eerste ding is net hoe indrukwekkend en modern die nuwe stadion is, so veel beter as die ou Wembley. Ons sitplekke was baie hoog maar ons het ‘n fantastiese uitgsig gehad. Natuurlik is Emirates Stadium (Arsenal se huis) veel beter, en nader my huis, maar as jy op Olmypicpad na die stadion toe loop, raak jy baie opgewonde.

Die ander ding is dat dit nou baie makliker is om na die wedstryd weg te gaan. Voorheen moes jy voor die einde van die wedstryd of gig verlaat sodat jy die moltrein kan vat anders moes jy wag tot een uur in ‘n lang ry op pad na die moltreinstasie toe. Gister was ons op die moltrein binne tien minute en in die kroeg in Shoreditch binne 45 minute.

Ongelukkig het Arsenal verloor maar dit het nie my verbaas nie. Ons was sonder ‘n paar belangrikste spelers en ons het nie baie goed gespeel nie en het te veel foute gemaak; na my mening het Chelsea net ‘n bietjie beter gespeel maar hulle het meer doele gekry. Ons het ‘n lekker tyd gehad en het gedrink, gelag, gevloek en gesing oor die algemene onderwerpe – wie speel goed, wie speel sleg, wat die club moet doen ens. Jy wil hê dat jou span wen, maar dit het nie gister gebeur nie. Daar’s altyd meer wedstryde.

En ja, daar’s foto’s.

Arsenal fans, thousands of them.

Ons sit in die hemel.

* Dis die fans se uistpraak

Foto’s en nuus

‘n Paar dinge omdat ek onthou nie die laas keer toe ek opgedateer het nie. ‘n Paar Vlamings het kom kuier maar ek sukkel ‘n bietjie om gesproke Nederlands te probeer volg, dis natuurlik anders as Afrikaans en ook my woordeskat is nie so groot nie. Ons het oor Afrikaans gepraat omdat hulle op skool ‘n kursus vir een termyn oor die taal gevolg het so hulle ken ‘n bietjie.

Daar’s nou ‘n Afrikaanse ou by die werk met wie ek soms moet werk. Hy’s ‘n gawe kêrel en ons gesels nou ‘n bietjie Afrikaans onder mekaar wat goed is.

Ek probeer nou om foto’s by gigs af te neem, soos julle mos onder gelees het. My styl is niet kyk en skiet so ek twyfel ek sal ‘n Pulitzer soos Kevin Carter kry. Ek hou van donkderheid met ‘n bietjie lig wat op die onderwerp skyn en die teenstelling maak dit vreemd of spookagtig of amper heilig verskyn. Ja, miskien ‘n bietjie ambisieus!

Eers, The Sisters Of Mercy by die Forum in Londen.

Maandag het AC/DC by O2 sien speel wat uitstekend was. Hulle het lekker gerock.

Metallica!

Gisteraand het ons Metallica by O2 Arena gaan sien. Dit was eintlik die derde keer dat ons hulle by O2 gesien het sedert September en ons het weer staankaartjies gehad. Hulle is nie my gunestelige band nie maar ek het hulle nou nege keer gesien en ek sien hulle ook in Augustus.

Ek het ‘n klompie foto’s afgeneem maar ek weet nie goed hoe om kamera te werk nie. Ek het my Flickr by my blog bygevoeg maar wil hê dit hou regs. Weet iemand hoe om die code te verander?

Swarter as metaal.

Guy in music store: Wow. You’re… amazing, dude.
Garth: Thanks. I like to play. *ting!*
(Wayne’s World, 1992)

James speel Metallica Guitar Hero.

Vuur!

Die hele bende.

Die Klaas Vakie liedjie miskien.

Strandballe val.

Ek rock \m/

Vandag kla ek minder

Daar’s nou ‘n Afrikaanse ou op my verdieping met wie ek soms moet werk. Ons het gister ‘n bietjie Afrikaans gepraat maar hy’s te bly om Engels te spreek. Hopelik sal hy sy fout besef.

Ander nuus? Môre werk ek nie en my vrou en ek moet besluit wat ons wil doen. Miskien gaan ons weer na Kales toe of net in Londen bly en maak niks.

Huidige klag

Ek weet nie of dit meen dat ek nou oud is nie, maar elke dag peins ek of die internet almal baie lui gemaak het sodat almal alles gratis wil kry. Ek lees geselshoekies en dit verbaas my net hoeveel mense skree en eis. Ek meen nie dat ek dink dat hulle onbeskaaf of dom is nie en ek twyfel hulle probeer.

Nee, wat ek bedoel is dat niemand, of baie min mense, bereid is om iets te gaan uitvind nie. Almal vra en eis antwoorde dadelik. Ja, soms moet jy vra. Die doel van geselshoekies en poslyste (ek hoop ek is nie die enigste ou wat nog poslyste lees nie!) is om kennis te versprei en aanleer. Daar’s mense wat ‘n beter kennis het, wat bly is om julle te help.

Die probleem is dat daar’s altyd ‘n paar mense wat alles moet vra. Dis asof hulle dink dat sonder om aantal boodskappe elke dag te los, sal niemand hulle hoor nie, sal niemand hulle gedagtes waardeer nie – en ja, ek waardeer nie – sal niemand die wonderwerk van hulle bewusstyn leer ken nie, dié wat ons van diere skei.

Ek lees elke dag soveel boodskappe op soveel forums oor aantal onderwerpe (tale, musiek/bands, voetbal ens) waarin dit blyk dat die versoeker geen navorsing gedoen het nie. Altyd dieselfde paar mense, altyd dieselfde tipe versoek, altyd dieselfde boodskappe (“… ek ook!”), lys vrae. Gaan ‘n boek lees. Daar bestaan kennis in ander plekke as die internet. Die antwoord kan dikwels baie maklik gevind word.

In my ervaring is die aanleer van kennis ‘n reis. Ek soek, ek lees, ek jaag dit. Ek dink en werk uit waar ek dit kan kry, van wie ek kan leer. Dan verstaan ek dit, ek ontleed, ek wend dit aan nuwe situasies. Dis my kennis want ek het die werk gedoen om dit te vind en te verstaan sodat ek ‘n beter kennis nou besit want ek wou dit leer ken. Ons wil die kennis deel, maar wys eers dat jy ‘n poging gemaak het om uit te vind.

Miskien ‘n vreemde klag so miskien is ek die onbeskafde kêrel. Ek weet dis ‘n bietjie onvriendelik, maar asseblief leer om te probeer, om foute te maak – of om te druip – en besluit watter inligting jy moet vra en watter inlgiting jy kan jouself kry. Ek klink soos ‘n oud majoor wat die Daily Mail lees, soos “Disgruntled of Tonbridge Wells”. Dis blykbaar dat ek nie lid van die moderne aanlyn gemeenskap is nie.

Battlestar Galactica en TV

Ek weet nie wat jy op die TV kyk nie, maar na my mening is (die nuwe) Battlestar Galactica een van die beste programme ooit. Ons het net in Oktober BSG begin kyk en het al die vier en helfe seisoens nou gesien. Dis nie net sci-fi nie, dis soveel beter. Dit het alles – politiek, teologie, drama, oorlog, terrorisme, menseregte ens en dit lyk fantasties. Elke episode bring iets nuuts, iets vreemd. Daar’s ‘n baie goeie artikel in vandag se The Guardian. As jy nog verskil, dan jy’s verkeerd!

Soos veel mense kyk ek nou DVD boxsets en selde die programme wanneer dit op TV uitgesaai. Nou laai ek episodes af om op op my iPod op te laai sodat ek op die moltrein kan kyk. Natuurlik is dit ‘n probleem as ek hard glimlag as ek na ‘n komdie kyk en niemand weet hoekom nie.

Nou word die laaste episode Dinsdag uitgesaai word. Ons sal die waarheid uitvind wat hopelik alles sin sal laat maak. Soveel vrae, soveel moontlikhede en soveel wat nie meer sal wees nie. Sal dit so goed wees soos ons verwag? Ja, beslis. En as nie, wel sal ek bet die DVD weer kyk. Daar’s nog The Wire om te kyk.

En as iemand weet of daar (goeie) Afrikaanse sci-fi bestaan, laat my weet. Eben het vir my oor Interster gesê maar ek het dit nooit gesien nie. Miskien sal ek moet begin skryf.

Vandag skyn die son

Vandag vier ek elf jare in die Engelse Gesondheid Department. Hoe lekker dit is om te droom…

Vrydagaand het ek Christine van SisTV in die kroeg ontmoet. Sy’t vir my ‘n paar Afrikaanse koerante gegee, al plaaslike nuus in Noord-Kaap. Dis interessant om hierdie klein koerante te lees want gewoonlik lees ek nooit die plaaslike koerante wat ek ontvang nie. Dit was baie goed weer om die taal te praat want ek praat dit tans baie selde en so ek moet nou meer Afrikaners in Londen vind.

En ja, vandag skyn die son en dis baie mooi.

Maart is slegter as Januarie

Soos ek vroeër voorsien het, kom nou al die werk – wat ek nie gedoen het nie – my oorweldig! Ek leer niks en nooit en moet net myself blameer. Miskien is ek het ‘n geheime risiko-nemer (ek weet nie die regte woord in Afrikaans nie).

Op die ander kant, gaan ek hierdie naweek na Parys toe om ‘n gig by te woon. Ek rock \m/

België, die land vol Belge

So ek is nou terug na vier dae in die Lae Lande, hoofsaaklik Brussel, Gent en Amsterdam.

Brussel is beide die hoofstad van Vlandere en die Franse Gemeenskap in België. Nou praat die groot meerderheid mense Frans as eerste taal maar alles moet in Frans en Nederlands verskyn word, so die straatname en tekens sê twee name. Daar’s Franse en Nederlandse uitgawe van die Metro koerant (groen vir Frans, blou vir Nederlands) wat beskikkbaar in metaalbokse in die stasies is en jy weet watter taal ‘n mens praat deur die kleur van die Metro wat hy of sy lees. Selfs die restaurante sê alles in beide tale.

Die verskil is wanneer jy op die paaie loop en jy hoor meestals Frans – of Engels – en slegs ‘n bietjie Nederlands. My Vlaamse vriende hou nie van Brussel nie en sê dis te groot, te besig, te vuil en te Frans. Persoonlik hou ek van die stad maar ek is reisiger en bly vir gewoonlik ‘n paar ure. Die boekwinkels bevat ‘n paar boeke in Nederlands maar soos jy verwag, hoofsaaklik in Frans.

Amsterdam is ‘n mooi stad en die sentrum van die Nederlandssprekend wêreld en ook in ‘n manier vir die “dogter tale” soos Afrikaans en Surinaams-Nederlands. Okei, ek weet die Belge sal verskil; ‘n vriend van Antwerpe sê dat as hy in Amsterdam is, praat die Amsterdammers eers Engels met hom, miskien omdat of hulle onbeskof is of hulle nie hom kan verstaan nie. Dis snaaks dat die twee nasies dieselfde taal praat en bly langsaam maar dink in verksillende maniere – net soos die Wale en Vlaminge.

Ons het ‘n paar toeriste aantreklikhede gesien maar ons was baie moeg en moes verlaat. Ek hoop on terug te gaan om meer van die stad te kan sien en om ‘n bietjie inkopies te doen. Ek het ‘n Afrikaans-Nederlands woordeboek gevind (nie goed nie), ‘n boek oor die aanleer van Fries in Nederlands en wil boeke ens koop omdat dit moeilik om goede in Nederlands in VK te koop. Ek kon nie my gunstelinge Nederlandse boek vind nie, De Koe Die In Het Water Viel, wat ek as geskenk vir ‘n vriend wou koop. Jy moet dit lees, dis ‘n baie lekker verhaal. Ek begin dink (nooit ‘n goeie idee nie) ek wens nou dat ek Nederlands leer – en nie Duits. Ek kan nooit besluit nie.

Ons het nou uitgevind net hoe sleg die wisselkors is en dus hoe duur alles is vir ons wat ponde verdien. Vorige besoeke was alles goedkoop vir ons maar nou is dit heeltemal anders. Kos, bier, poskaarts is nou veel duurder as in VK. Ook – en hier kla ek soos tipiese Brit – niemand weet hoe om ‘n goeie koppie tee te maak nie. Dit was taamlike warm, maar te klein. Ons noem dit “Belgiese tee”.
Ek het na ‘n goeie, warm tee verlang. Ek drink nie koffie nie so sal nooit ‘n Nederlander kan word nie.

‘n Standbeeld, nie seker wie nie.

Albert II by die Kunstberg.

Koudenberg Paleis.

Standbeeld van Siegfried van Jerusalem.

Die Groot Markplein.

Die oorlog gedenkteken.

Die Beurs van Brussels.



Die Koninklike Museum vir Skone Kuns van België



Mannekin Pis – miskien die Seuntjie Pis in Afrikaans.

‘n Beeld van Kuifie in Brussel-Zuid stasie.

‘n Pandjieswinkel in Amsterdam.



Die Montelbaantorin
g in Amsterdam.

Akkedis.

Maandag se nuus is veel sneeu

Op die naweek het Eben van Die Sielhouer praat af – wie ook saam my na Namibië toe gegaan het – by ons kom kuier op roete van Kaapstad af terug na Vancouver-Eiland. Dit was fanatasties om hom weer te sien en ons het lekker gesels en gelag.

Gistreraand het ek laat huistoe gekom toe dit begin sneeu het. Dit was baie pragtig en helder. Soos almal het ek ‘n paar foto’s afgeneem om te wys dat ek daar was.


Een van die hoofstrate in Bounds Green.


Ons straat.


Ons huis.

Waar’s Februarie, ek soek Februarie

Wanneer gaan Januarie eindig? Jeez ek is moeg en arm hierdie maand.

Ek weet ek is nie alleen nie as ek sê dat tans ek baie ongemotiveerd is. Daar’s veel werk maar ek stel geen belang nie en amper weier om dit doen. Niks interesseer my op die kantoor nie en ek is bly om net te wag tot ‘n ander dag. Alles neem so lank nou vir my om te doen en as ek nie dit moet doen nie, dan wag dit. As ek te verveld raak, maak ek foute en vergeet om werk af te handel en net soek rede om niks te doen nie. Nie goed vir werk verhoging nie. Ek is nou nie in werk tot Dinsdag nie so hopelik kan ek lekker rus.

So ja, ek weet ek maak my eie werk brander wat my sal verdrink!

Die Lae Lande

Ek het Eurostar kaartjies gekoop om in Februarie terug na België toe te gaan. Hierdie keer gaan ek vir ‘n paar dae in Gent met vriende bly en dan gaan ons vir ‘n nag na Amsterdam toe.

Elke keer dink ek dat ek ‘n bietije Afrikaans-Nederlands sal praat maar elke keer praat ek baie min so ek twyfel of hierdie besoek anders sal wees. Ek vind dit moeilik om die gesproke Vlaams te volg, dis te snel. Ek wil uitvind of die boekwinkels boeke oor die tale verkoop, miskien sal dit maklikker in die groot stede wees om iets te kry. Ongelukkig is die wisselkoers baie sleg vir ons wat ponde verdien so ek moet seker maak dat dit ‘n goedkoop verblyf sal wees. Miskien kan ons ook in Brugge wees maar beslis nie in dieselfde manier as die rolprent nie…

Brand rissies

In my kantoor groei ek ‘n brand rissie plant op my vensterbank. Dis ‘n paar maande oud en dit floreer lekker. Elke paar dae gee ek ‘n bietjie water en elke oggend wil ek uitvind of dit ‘n bietjie verander of gegroei het. Daar groei nou drie klein brand rissies met die blare en nou word een van hulle rooi en die twee ander is nog groen. Die dag sal kom wanneer ek hulle moet afsny en daarmee kook maar op die oomblik wil ek net sien hoe alles verander.

Rolprente en die bioskoop

Ons het hierdie naweek na die biskoop toe gegaan omdat ons Cineworld kaartjies (‘n tipe seisoen kaartjie) het dus mag ons gaan so veel soos ons wil. Daar’s ‘n paar bioskope naby ons of in die stadsentrum wat ons besoek en dis goedkoop vermaak en dit maak ons gesofistikeerd lyk – wel soms as ek Duitse rolprente sien want ek hou gewoonlik van onvolwasse komodies en domme aksie rolprente.

Vrydagaand het ons Role Models gesien. Beslis is dit nie die slimmste rolprent nie maar dis baie snaaks en hulle – die volwasse mense en die kleintjies – vloek-vloek die hele tyd en ons het hard gelag. ‘n Lekker komodie vir die eerste week in die jaar wanneer niemand terug by werk wil wees nie en die weer is sleg.

Vandag het ons Slumdog Millionaire gesien. Wow! Wat ‘n briljante en wonderlike rolprent. Ek kan niks meer sê of begin beskryf net hoe fantasties dit is nie. Jy moet dit sien.