Een van die veel goeie dinge oor Londen is die feit dat jy soveel bands kan gaan sien. Dis ‘n groot stad so kom al die groot bands van oorsee hierso wanneer hulle op toer is. Maar daar’s ook veel klein bands in Londen om te gaan kyk oor wie ek wil skryf. Jy kan elke aand na kroeë en klein venues gaan om bands te sien. Voorheen was dit “three bands for a fiver” maar nou betaal jy ‘n hele £8 – ek blameer prys inflasie! Ek joke. Dis baie pret en soms vind jy iets nuuts wat jy nie verwag het om te hoor nie en hulle word jou nuwe gunstelinge band en dan begin jy die band lede opmerk in dieselfde kroeë wat jy besoek wanneer jy kan kroeg toe.

So, The Grit is een van die bands in Londen wat ek so veel soos moontlik probeer sien. Hulle speel punk rockabilly ska, miskien ook ‘n biejtie psychobilly, maar ek dink hulle is anders as die ander bands in hierdie scene. Ek dink hulle lirieke is baie meer slim en hulle musikale invloede is meer verskeie. Die twee kitaar spelers is Geordies (uit Newcastle) wat aan hulle musiek verskillende perspektiewe bring, dink ek. Ook het hulle ‘n upright double bass speler wat baie cool is. Laat my weet wat jy dink.

Gister het ek na die Beneath the Surface tentoostelling deur Steve Bloom gegaan. Hy is ‘n Suid-Afrikaanse fotograaf en die foto’s is in die 1970s afgeneem so dis interessant om ‘n oud Suid-Afrika te sien. Ek weet dat veel van julle nie in Londen bly nie so kan nie gaan nie, maar sê vir vriende wat hier bly, is dit beslis die moeite werd om te sien.

Ek het hierdie week drie eksamens geskryf en ek moet sê is ek baie moeg na al die studie dat ek nou ‘n bietjie vreemd voel. As jy studeer en eksamens skryf, moet jy so hard konsentreer dat jy alles anders begin vergeet. Dan is dit moeilik om alles los te laat en om te ontspan saam met almal anders. Ek kry die uitslae in Junie en dan skryf ek weer in Augustus óf hereksamens óf die eindeksamen.

Donderdag na die eksamen koop ek ‘n Afrikaanse boek, Rugbymal, in Foyles, ‘n wêreldberoemde boekwinkel in Soho. Ek is nie ‘n groot rugby fan nie want ek is van kleins af ‘n groot voetbal fan maar ek hou nog van rugby en geniet om te kyk. Daar’s verskillende skrywers vir elke hoofstuk, insluitend ‘n paar oud-Springbokke wat oor hulle kinderjare as ondersteuners skryf. Suid-Afrika in die sestigjare klink soos ‘n heeltemal verskillende wêreld – en ja, dit was vir veel redes – en natuurlik skryf hulle net oor hulle ervaring en geheues – die onderwerp is rugby, niks anders – so miskien is hulle ‘n bietjie selektief in wat hulle onthou en skryf. Dis dieselfde probleem met alle fan boeke maar dis nog ‘n baie interesante boek.

Dis goed om weer ‘n Afrikaanse boek te lees want op elke blad leer ek iets nuuts, woorde of uitdrukkings wat ek nou wil gebruik om my Afrikaans te verbeter en my woordeskat te laat groei. Nou moet ek meer mense vind om mee te praat.

Dis nou net een week voor ek skryf my eerste eksamen en hierdie keer moet ek drie skryf. Dit voel asof al wat doen, is studeer elke aand en naweek. Ek gaan mos baie bly wees wanneer alles verby is. Ek vat hierdie week as verlof sodat ek die hele tyd kan leer. Die skool is vol ander leerlinge wat in dieselfde situasie is. Ons almal wonder hoe ons die sillabus kan leer en die ding is, is ek baie gemotiveerd so het ek veel studie gedoen maar ek voel dis nie genoeg nie.

In nuus wat ‘n bietjie verwant aan Afrikaans is, weet ek waaroor ek gaan skryf in my Afrikaanse kortverhaal. Ek het nou die idee en die titel so al wat ek moet doen, is skryf. Jy gaan dalk vir ‘n lang tyd daarvoor moet wag!

So vandag het ek motivering om BPP toe te kom om ‘n bietjie studie te doen en nou skyn die son en dis warm en so baie mooi buitelug! Dit pla my so veel. Al wat ek kan sê is hoe meer ek nou doen hoe groter die kans is dat ek gaan slaag en dan kan ophou studeer. Ook sit dieselfde klompie mense in die studie kamer soos elke aand en elke naweek so is ek nie alleen in my pogings nie.

Vanaand gaan ek na ‘n Afrikaanse tjommie se braai toe wat ‘n geleentheid gaan wees om Afrikaans te praat so dis iets lekker om daarna uit te sien.

Die weer word nou baie mooi en warm en soos jy so verwag, het ek al my motivering verloor om te gaan studeer. Dis nie ‘n probleem in die aand na werk nie want dit raak donker en my skool is naby werk, maar vandag lyk dit so lekker dat ek net in park wil sit en ontspan. Ek twyfel ek is tans die enigste leerling wat só dink.

Gisteraand het ek Wembley toe gegaan om die wedstryd tussen Engeland en Nederland te sien. Ons het kaartjies onder die Nederlandse fans wat baie pret was. Die uitslag was nie belangrik nie want dit was ‘n vriendlik (friendly) maar Nederland het ‘n doel in die negentiende minute om die wedstryd by 3-2 te wen.

My plan vir die nuwe jaar is om lande en stede te besoek, waarnatoe ek nie voorheen gegaan het nie. Verlede jaar was ek vir die eerste keer in Ierland and Luxemburg so op die naweek het ek na Noord-Ierland toe gegaan. Nou weet ek dis ‘n deelstaat van die Koninkryk so dis nie heeltemal ‘n vreemde land nie maar dis beslis oorsee. Ek is miskien ‘n bietjie ongewoon want my pa het as soldaat in Noord-Ierland gediens, maar ons het nooit daar gebly nie so was dit vir my ‘n nuwe ervaring.

Ek praat met mense en leer dat baie min mense besoek het. Veel mense het na Dublin toe gegaan – en ek het op die eerste keer in November 2011 besoek. Die Republiek van Ierland – die suid – is miskien die toeriste Ierland; die land van Dublin, Guinness, die mooi berge en mense. Die groen land. Noord-Ierland is anders. Die provisinie is beroemd vir die onveiligheid en dit lyk en voel, na my mening, nader aan ‘n Britse (en veral Skotse) stad as ‘n tipiese Ierse stad. Okei, ek erken ek vind Dublin ‘n baie Britse stad maar die ander stede is anders so mense sê.

Eers het ons met die trein na Derry/Londonderry – jou kies van naam verwys aan jou identitiet en perspekief – toe gery want ons was in die provinsie en ons kon besoek. Dis die mees westelike stad in die VK, maar ek weet mees inwoners wil nie hê dat dit in die VK bly nie. Die ry was baie mooi veral as die lyn lê aan die kus en jy sien die Inishowen skiereiland in die Republiek en Lough Foyle. Die stad herinner my aan Inverness waar ek as kind ‘n bietjie grootgeword het. Nes die hele provinsie is dit beroemd vir die Troubles, veral Bloody Sunday, so voel dit baie Iers. Die stad mure is ‘n tipe kasteel en is interessant, en die rivier en nuwe voetbrug is mooi maar ek het nie baie gemaklik gevoel nie. Ek het baie Engels gevoel soos ‘n vreemdeling maar mense in die kroeg was vriendelik en as ek ooit terug gaan wil ek meer oor die Iers-Gaeliese taal leer.

Belfast was anders en dit voel soos ‘n hoofstad, ‘n internasionale stad. Natuurlik het ons gesuip maar ons het ook ‘n baie smaaklike curry geëet. Ons het ‘n toeris bus ry geneem wat deur die Loyalist en Republican dele van die stad gaan. Hierdie areas is aan almal geken weens die nuus berigte wat ons altyd gehoor het, “A man was shot dead in West Belfast this afternoon by paramailitaries”. Nou dat daar ‘n vrede is, is dit ‘n populêre toeriste aantreklikheid om te gaan sien. Dit verbaas jou om te leer hoe klein die afstand is tussen hierdie verskillende areas is

Ook het ons na die Titatnic Quarter gegaan waar die Titanic gebou is. Die stad is baie trots op haar rol in die skip se bou wat snaaks is aangesien dit ‘n paar dae later gesink het na dit die ysberg getrek het! Ook sien ons Stormont, die parlement gebou wat baie koninklik lyk.

Dit was interessant om oor die land se geskeidenis van Noord-Ierse mense te leer. Ek beplan om weer hierdie jaar terug te gaan en om ander areas te besoek. As jy kan, gaan besoek want jy sal dit baie geniet.

Bogside, Derry/Londonderry

'n Kanon in Derry/Londonderry

Peace Bridge in Derry/Londonderry

Loyalist mural, Belfast

Republican mural, Belfast

Stormont

Ek kry vanoggend die uitslae van my onlangse CIMA eksamens en gelukkig het ek altwee geslaag. Ek skryf nou drie meer eksamens in Mei en dan hooplik my finale eksamen in September. Ek kan nou die einde punt sien.

Verlede naweek het ek Nederland toe gevlieg om – soos elke keer ek oorsee gaan – na ‘n gig toe te gaan. Hierdie keer het ek Groningen toe gegaan wat lê aan die noord en nie ver van beide die see af en die grens met Duitsland af nie. Eh ja, dit was dieselfde band soos altyd. Hierdie jaar was ek drie kere in België, drie kere in Nederland en ook in Frankryk, Ierland en Luxemburg gewees, ek vergeet hoe dikwels ek gaan reis.

Eers het ek Schiphol toe gevlieg. Ek het het vroeg van Londen af verlaat want ek wou na Het Scheepvaartmuseum toe in Amsterdam gaan. Elke keer toe in vroeër in Amsterderam was, was die museum toe. Ek het net een uur om alles te sien gehad so moet alles baie vinnig sien maar ek het die geniet. Ongelukkig was daar baie min oor die Verenigde Oos-Indiese Kompanjie wat my groot belang is, maar daar is ‘n replika van die VOC skip Amsterdam, wat die tipe skip is wat na die Kaap toe met ons voorouers gevaart het.

Toe het ek dit trein deur Amersfoort na Groningen toe gevat. Die ry was baie mooi en jy sien beslis net hoe plat die land is, net veel velde en dorpies. In Amersfoort het ek Zwarte Piet op die perron gesien, wat seker anders is. Dis nie die tipe ding wat nou aanvaarbaar in Brittanje of Suid-Afrika is nie, glo ek.

Groningen was baie lekker. Veel tjommies het ook uit België, Duitsland, Nederland, Spanje en Brittanje gekom so ons het lekker uitgehang en gepaartie. Die gig was goed maar nou is die nie die hoofde rede om te gaan nie; dis om almal weer te sien, dis redelik nou net ‘n reis klub vir ons. Dis snaaks om te dink dat ek bereid was om so ver vir net een nag te ry maar die was dit heeltemal moeite werd.

Sondag was ek weer Amsterdam toe en het ‘n vriend ontmoet, wat die vorige aand saam met ons in Groningen gewees was en wat in Amsterdam bly en sy het vir my ‘n bietjie van die stad gewys. Dit was goed om met ‘n Nederlander uit te hang en om oor Nederlands en ander onderwerpe te praat, wat my interesseer maar ek vind dat my kennis van Nederlands en Afrikaans nie baie nuttig is nie. Niemand verstaan my as ek praat nie so is dit makliker om te sê dat ek ‘n domme toeris is en dan praat ek Engels met hulle. En ja ek kan hulle verstaan, maar hulle weet nie.

Dis nie moeilik om van Londen af na Amsterdam toe te vlieg nie so moet ek dit meer dikwels doen. Ek wil die Afsluitdyk en die polders in Flevoland (en ek ken ‘n paar Nederlanders wat daar bly) sien so as ek iemand vind wat ‘n motor van bestuur sal ek gaan.

Het Scheepvaartmuseum, Amsterdam

Prins Hendrik

Die replika van die VOC skip Amsterdam

Die VOC vlag op die Amsterdam

Die skip Amsterdam

'n Skildery

Montelbaanstoren, Amsterdam