Category Archives: Alexander

‘n Stad met veel tale

Koerante

Vir elke taal 'n koerant

Vandag loop ek by Charing Cross stasie en buite is al die gratis vreemde talige koerante wat beskikbaar in Londen is. Dit sluit Russies, Italiaans, Bengaals, Litaus, Portugees, Spaans, Roemeens, Frans, Arabies en Pools in en ek weet daar’s veel meer maar ek is onseker watter ander tale. Daar was ook ‘n Duitse koerant maar ek vergeet nou die naam. As daar genoeg mense is, is daar gewoonlik ‘n koerant maar ongelukkig het die Afrikaanse koerant Die Stem ‘n paar jare gelede gevou so lees ons nou ‘n half-blad elke week in The South African.

Gisteraand gesels ek met vriende oor die “wêreld stede”. Na ons mening is daar tans net twee, New York en Londen. Wat ons bedoel is, kan jy in hierdie stede mense vind wat uit elke land in die wêreld kom. Ek werk nou in Elephant and Castle en dis die sentrum van die Colombiaanse gemeenskap in Londen. Daar’s ‘n restaurant, deli en klein winkel en dis vol mense uit al die Suid-Amerikaanse lande en jy hoor veel mense wat Spaans praat. Daar’s ook ‘n Poolse restaurant – dis smaaklik – en kos winkels uit Wes-Afrika lande en die Karibiese eilande en naby is daar ‘n Boliviaanse restaurant. Soos jy sou dink eet ek nou soos ‘n konig as ek by die werk is!

So bly ek nou al 12 jare lank in Londen en ek moet nuwe tale begin leer sodat ek elke geleentheid kan neem om hulle hier te praat. Nou moet ek net besluit wat ek wil leer.

Arwantië 2953

Ek het julle vroeër aangemoedig om Eben se boek Arwentië 2953 te gaan koop, wel nou kan julle.

Dis nou beskikbaar om as eboek af te laai, gaan Smashwords toe om jou kopie te kry. Jy kan dit in veel verskillende formats kry en nou wag ek vir die Amazon Kindle Touch op verkoop in Engeland te word dan gaan ek een koop. Maar vir nou lees ek op die Kindle app op my iPhone.

Arwantië 2953 by Eben van Renen - die beeste Afrikaanse roman van hierdie jaar

Gaan koop hierdie boek!

Na my vroeër skrywe het ek met Eben geskype en ons het oor wetenskapfiksie gepraat. Hy sê vir my oor Afrifiksie wat Afrikaanse wetenskapfiksie uitgee en wat die enigste kampvegter (is dit die regte woord in hierdie konteks?) daarvoor blyk te wees. Daar was ook ‘n onlangse berig, in Rapport oor hulle nasionale kompetisie so lyk dit ‘n groeiende tipe fiksie met veel skrywers en deelnemers.

Eben het ook vir my oor sy boek gesê, Arwantië 2953 wat binnekort gepubliseer sal word. Ons het ‘n paar jare gelede ‘n bietjie gesels oor sy pogings om Afrikaanse wetenskapfiksie te skryf so dis fantasties dat uiteindelik sy boek, sy idees uitgegee sal word. Ek is baie beïndruk. Ek sien baie daarna uit om te lees en ek moet hom weer vra om ‘n kopie aan my te stuur. As nodig moet ek pleit! As die eboek opsie uitgegee word sal ek dan ‘n goeie rede hê om ‘n Amazon Kindle te koop want ek wou graag een kry.

Daar’s meer inligting op die Afrifiksie webblad oor sy idees wat julle makliker as ek sal kan lees.

Arwantië 2953

Nou moet ek my Afrikaanse boek begin skryf, gooi my julle idees vir die onderwerp asseblief!

Afrikaanse wetenskapfiksie

Gister het ek na die British Library toe gegaan want ek wou die Out of This World: Science Fiction but not as you know it vertoning sien. Terloops was dit die derde keer dat ek gegaan het, maar op hierdie keer gaan ek om Lauren Beukes te hoor praat oor haar boek Zoo City en oor wetenskapsfiksie.

Sy het iets baie interessant gesê dat “JM Coetzee’s Waiting For The Barbarians is taken from science fiction”. Dis presies wat ek gedink het toe ek dit gelees het en toe het ek haar oor Afrikaanse wetenskapfiksie gevra en of sy ‘n paar skrywers kan aanbeveel. Sy sê as ek ‘n boodskap aan haar stuur sal sy vir my ‘n paar name gee en sy stem saam dat Afrikaans ‘n goeie taal vir wetenskapfiksie is.

Dit herinner my aan ‘n pos wat ek in 2008 begin skryf het maar het nooit voltooi of uitgegee nie. Ek weet nie hoekom ek het nie destyds uitgegee nie maar nou voel ek meer seker dat ek op die regte pad was.

—–

Ek lees Eben se onlangse pos oor Afrikaanse wetenskapfiksie [ongelukkig is dit nou nie beskikbaar aanlyn nie] en hy vra:

“Wonder of dit net nog ‘n bewys is dat die idee van ‘n Afrikaanse of Afrikaner toekoms vir meeste mense te belaglik is?”

Dis seker ‘n interessante vraag en sy gedagtes is natuurlik anders as myne. Ek het nie voorheen gedink oor ‘n moontlike konneksie tussen Afrikaanse wetenskapfiksie en die toekoms van Afrikaans of Afrikaners nie. Op die ander kant herinner dit my aan ‘n artikel wat ek jare gelede gelees het wat vra, “Sal Afrikaans net in die monde van Kleurlinge en buitelanders bly praat?”.

Soos Eben sê is daar baie min Afrikaanse wetenskapfiksie skrywers of boeke. Daar’s ‘n paar Fritz Deelman en ook Interster en miskien ‘n paar anders maar dis moeilik om hulle te vind, wat ek op my onlangse kuier in in Suid-Afrika ervaar het. Eintlik was ek nie beïndruk met die hoeveelheid Afrikaanse goede wat op verkoop was nie maar miskien wys dit dat elke jaar word baie min nuwe goede uitgegee. As nie in Suid-Afrika nie, dan waaruit?

Ek dink Afrikaans is te plaaslik om te hê dat buitelanders boeke sal skryf. Wat ek bedoel is, is daar veel skrywers wat Engels of Spaans of Frans as tweede- or derdetaal ens praat en in daardie tale skryf. Maar dit lyk my dat Afrikaanse boeke ‘n Suid-Afrikaanse ervaring vertel. So wonder ek, kan Afrikaanse wetenskapfiksie die leser na ‘n letterlike en letterkundige verskillende wêreld neem?

Kyk na die geskiedenis van Afrikaans en jy besef dat in ‘n paar manier is die storie oor die taal en die sprekenders – Afrikaners, Kleuerlinge groepe, bannelinge, ontdekkers, skelms – ‘n bietjie soos ‘n wetenskapfiksie verhaal; ‘n nuwe wêreld, geskei van die ou land en om hulle nuwe land, identiteit en bydra te maak, die stryd teen ongeluk. Die manier waarin hulle eie taal begin verander het en toe hulle begin besef dat hulle hulself verander het, net soos baie ander nedersetter gemenskappe in nuwe wêrelds klink soos ongelooflike fiksie. Maar wat was die nuwe idee vir die mense? Hoe het dit hulle aparte van ander mense afgeskei? Hoekom en hoe het hulle afgewyk? Het hulle anders begin dink?

Ek het met Christine gepraat en ons het gedink om wetenskapfiksie te begin skryf. Ja ek weet ons sal nie, maar dis ‘n goeie idee. Ek wonder dat miskien wetenskapfiksie die skrywer en leser die geleentheid sal gee om die taal na nuwe idees te lei. Ons het ‘n bietjie oor hierdie onderwerp op Johan se ou potgooi gepraat [ek twyfel of dit nog beskikbaar is maar miskien het ek dit afgelaai so sal sien of ek dit aanlyn kan sit] so miskien weet julle ‘n bietjie oor my gedagtes.

[Geskryf oorspronklik in 2008.]

Kaartjies vir die Olimpiese Spele

‘n Paar weke gelede het ek aansoek vir kaartjies vir die Olimpiese Spele gedoen en het vanoggend het ek uitgevind watter kaartjies het gekry het.

Ek wil BMX, tafeltennis, voetbal en hokkie sien maar het slegs kaartjies vir vroue voetbal (een wedstryd by Wembley) en manne en vroue hokkie (twee wedstryds op elke kaartjie by die Olimpiese dorpie) wat, na my mening, baie cool is. In die komende weke en maande sal meer kaartjies op verkoop word so sal ek meer probeer kry.

Veel mense het niks of baie min gekry want hulle het ‘n lotery gebruik om te kies wie gaan kaartjies kry. Ek verstaan hoekom mense teleurgestel is want hulle was unsuksesvol maar op die ander kant wil soveel mense nou daaroor kla en kerm. Dit raak nie saak nie, ek is baie opgewonde.

Fokofpolisiekar en Van Coke Kartel

Vrydagaand het Fokofpolisiekar en Van Coke Kartel in Londen gespeel, wat baie cool was!

Voor die gig het ons gepraat oor hoe min advertensie daar was vir die gig. Daar was artikels in die Suid-Afrikaanse koerante maar ons het niks meer gesien nie. Dit was beslis ‘n groot jammer want ek dink hulle kon baie maklik veel meer kaartjies verkoop het – ek het vir sewe vriende oor die gig vertel en hulle almal het kaartjies gekry so was dit lekker om met tjommies uit te hang.

Soos ek vroeër geskryf het, het ek Van Coke Kartel Woensdag gesien maar hierdie keer was dit gewone gig en nie akoesties nie so was hierdie gig anders en vol energie. Hulle speel komende naweek weer met Springbok Nude Girls en ek het reeds ‘n kaartjie gekry.

Ek het Fokokfpolisiekar op twee kere in 2006 in Londen sien speel en ken hulle albums beter as Van Coke Kartel s’n so was ek baie opgewonde om hulle weer te sien. Die gig was fantasties maar dit was net ‘n jammer dat hulle nie meer diwkels speel nie. Ek het gedink om Amsterdam toe te gaan vir Saterdag se gig maar toe besef ek dit net te duur sou wees en ek is nie seker of ek die regte beslissing gemaak het nie. Na die gig het Francois ook my kopie van Biografie Van ‘n Bende: Die Storie Van Fokofpolisiekar geteken wat baie cool van hom was en hulle almal lyk baie gawe mense.

Op een manier is hulle ‘n bietjie ongelukkig dant hulle sing in Afrikaans sing so kry hulle nie die aandag of die herkenning wat hulle verdien nie veral buite Suid-Afrika. Ek weet Van Coke Kartel speel met groot internasionale bands maar na my mening is die twee bands soveel beter as veel ander, meer suksesvolle Amerikaanse of Britse of Engelstalige bands wat ons almal hoor. Soos ek gesê het, was daar baie min bevordering vir die gigs en ek dink die promoters het net op die Suid-Afrikaanse gemeenskap gefokus, wat nog die Suid-Afrikaanse koerante in Londen lees. My Suid-Afrikaanse vriende het niks oor die gig gesien nie dus moes ek vir hulle vertel en ek glo daar is veel mense wat sou wou gekom het (is só ‘n konstruksie moontlik in Afrikaans?) as hulle geweet het. Mense hier ken vir Die Antwoord (ek is nie fan nie) maar hulle het nie die impak hier gemaak as wat mense verwag het nie en ek dink hierdie bands kan meer suksesvol word.

Ek het ‘n paar video’s op Youtube afgelaai so kyk na my bladsy youtube.com/lex3000.

Van Coke Kartel

Jammer dat alles so stil gewees was, het ek hierdie maand baie hersiening gedoen vir my eksamens wat baie moeilik was so vermoed ek ek het gedruip. Ek kan September hulle weer skryf as noodsaaklik.

Gisteraand het ek Aardvark toe gegaan om Van Coke Kartel te sien, hulle het ‘n klein akoestiese gig gespeel. Hulle en Fokofpolisiekar speel môreaand in Clapham en ja, ek het ‘n kaartjie gekry.

Die gig was baie pret en ek het ook ‘n bietjie met Francois gepraat wat baie cool was. Ek het onlangs nie veel Afrikaans gepraat nie so was dit goed om dit weer te oefen.

Onder is ‘n video, hulle het ‘n cover van Fokofpolisiekar se “Ek Skyn (Helig)” gespeel.

Fotografie en protes in ‘n deel van Londen wat ek selde besoek

Gister het ek na die Victoria and Albert Museum toe gegaan om Figures & Fictions: Contemporary South African Photography te sien, wat ‘n nuwe tentoonstelling van moderne Suid-Afrikaanse fotografie is. Dit was okei, nie sleg nie, en daar was ‘n paar fotograafs en foto’s waarvan ek baie gehou het maar ek moet sê dat I don’t really get photography dus was ek eintlik ‘n bietjie teleurgestel maar miskien is die boek beter. Daar was nie genoeg foto’s nie so het dit gesukkel om ‘n indruk te wek. As ek foto’s neem, beoog en skiet ek en daar’s geen kundigheid of sofistikasie in my metod nie. Daar’s ‘n resensie in The Guardian en miskien sal julle meer daarvan hou as ek.

Op pad museum toe het ek ‘n Boris Bike fiets gery wat baie lekker was want die son skyn en die weer was baie mooi. Belgravia en Chelsea is dele van Londen wat ek ken goed nie. Dis nie my Londen nie en ek besoek selde. My oom het ‘n huis in daai area en as sy familie in Londen is gaan ek hulle sien maar dis slegs een keer elke jaar. Die huise en strate in baie mooi en ook baie goedkoop, wat een rede is hoekom ek selde besoek. Daai area is vol ambassades en hoë kommissies (as jy land ‘n lid van die Statebond is, het jy hoë kommissies en nie ambassades in die land van ander lede nie) en buite die Siriese en Libiese ambassades was daar veel protesteerders met hulle vlae en plakkate en polisie, dit was baie orderlik.

Meer onlangse gebeurtenisse

Verlede naweek het ek na die Emirates Stadium toe gegaan – dit tuis van Arsenal – om die wedstryd tussen Brazilië en Skotland te kyk. Ek het met ‘n paar vriende uit Skotland gegaan en want dit was net ‘n vriendelike wedstryd was die atmosfeer baie cool en ons almal het lekker gepaartie, ek ‘n bietjie te veel ek moet sê! Natuurlik was Brasilië veel beter as Skotland en het gewen maar ek het baie geniet om Skotland te sien speel.

Vandag het na die British Museum toe gegaan om die goed uit die tydperk van die Assyrise Ryk te sien. Ek weet nie seker hoekom ek wou dit sien nie maar dis baie interessant en ek kan net sê dat dit nuttig is dat ons Britte al hierdie goed gesteel het sodat ek alles in my tuis stad kan sien! Okei, dis ‘n bietjie flippant maar jy weet wat ek bedoel.

Vrydagaand het ek met vriende kroeg toe gegaan en ons het oor tale gepraat. Een van hulle kom uit Trinidad en sy praat Spaans en wil dit aan haar dogtertjie leer. Toe ek sê leer ek nou Spaans het hulle twee onmiddellik vir my gelag en sê dat ek altyd besig om ‘n nuwe, verskillende taal te probeer leer! Ja, dit is waar so kan ek nie kla nie. Dis precis die tipe ding wat ek begin doen, gewoonlik sonder om dit te voltooi. Ek onthou ek het dit op veel kere gesê. So ja, leer ek nou weer ‘n bietjie Spaans sodat een dag sal ek Spanje toe gaan en sal mense kan vra of hulle Engels praat!

Brasilië speel teen Skotland

Brasilië speel teen Skotland

Neymar kry 'n doel vir Brasilië

Neymar kry 'n doel vir Brasilië

'n Beeld uit die tydperk van die Assyriese Ryk

'n Beeld uit die tydperk van die Assyriese Ryk

‘n Toeris in sy eie stad

Vandag skyn die son en na ek ‘n paar ure se studie gedoen het – ek wil seker maak dat my eskamens op die eerste en enige keer slaag – het Greenwich toe met die DLR gery. Die rede is dat ek wou HMS Bulwark sien, wat vir ‘n paar dae in Londe vasmeer is. Toe ek kind was, wou ek eintlik by die seemag aansluit. Hierdie week het ek aantal klein seemag bote gesien wat verby ons kantoor geseil het insluitend twee skeertuie vol seesoldate. Later het ons die rede uitgevind.

Eintlik het ek by Mudchute afgeklim want ek wil die uitsig van Greenwich van die noorde kant af kyk, dis baie mooi uitsig oor die Royal Naval College en ‘n bietjie verder agter Greenwich Park en die Royal Observatory.

Toe het ek onder die Teems met die Greenwich foot tunnel geloop, wat na my mening een van die meeste indrukwekkende prestasies uit die eeu van Konigin Victoria is. Dis vreemd om te dink dat jy eintlik onder die rivier mag stap in ‘n tonnel wat so oud is. In die somer as dit te warm raak is dit lekker koel om daardeur te loop met al die koue kondensasie.

In Greenwich kon jy foto’s van HMS Bulwark afneem maar ongelukkig kon niemand gaan besoek nie. Dis klein in vergelyk met Amerikaanse oorlogskippe maar vir ons is dit een van die grotste in ons seemag.

'n Skeertuig vol seesoldate

'n Skeertuig vol seesoldate

HMS Bulwark

HMS Bulwark

HMS Bulwark

Ver in die afstand sien jy 30 St Mary Axe of "The Gherkin"

Greenwich foot tunnel

Greenwich foot tunnel

Royal Naval College, Greenwich

Royal Naval College, Greenwich

Fokofpolisiekar: Forgive Them For They Know Not What They Do

Fokofpolisiekar: Forgive Them For They Know Not What They Do

Fokofpolisiekar: Forgive Them For They Know Not What They Do

Verlede week was ek in die kroeg met ‘n paar ou werk kollegas insluitend ‘n Afrikaanse vriend wat saam met ons gewerk het en hy het vir my ‘n kopie van Fokofpolisiekar: Forgive Them For They Know Not What They Do gegee. Ek het dit probeer kry want hulle is een van my gunstelinge Suid-Afrikaanse bands.

Gister het ek dit op my iPhone opgelaai en op die moltrein gekyk. Nou soos ek op veel kere gesê het, is ek nie Suid-Afrikaner nie en ook wil ek nie om Suid-Afrikaner probeer wees nie; ek is Brit en kom hiervandaan. Die taal interesseer my baie en dus stel ek ‘n groot belang in Afrikaansetalige kultuur. Die tipe Afrikaanse musiek waarna ek luister sluit musiek in wat nader is aan die tipe musiek waarna ek gewoonlik luister (Fokofpolisiekar, Van Coke Kartel, Kobus!) en ook musiek wat anders as my gewone musiek is (Kallitz, Dokte, Brassie Vannie Kaap, Terror MC). Ek dink ook daar’s populêre Afrikaanse musiek wat verskriklik is.

Wat ek bedoel is, is dat ek nie heeltemal kan verstaan net hoe ‘n groot impak die bende op Suid-Afrika, die kultuur en jong mense gehad het nie want ek kom uit ‘n verskillende land en kultuur. Sonder om dit te ervaar het, hang ek af daarvan om daaroor te lees en om na mense se opinies en verduidelikings te luister maar ek het dit nooit gevoel nie so kan nie rêrig weet wat dit vir party Suid-Afrikaners bedoel. Ek kan net feite en interpretasies erken.

Die rolprent. Ek het dit baie geniet en dit fasineer my om uit te vind net hoe hierdie vyf okes so ‘n groot verskil gemaak het en oor alles wat invloede op hulle was. As jy ‘n verskil maak, kan jy. Dit lyk vir my vreemd want ons in Europa is gewoond aan hulle soort gedrag, vir ons is dit baie gewone maar ek sien hoe anders Suid-Afrika as ons is. Natuurlik is hierdie tipe storie hulle storie en nie die storie van hulle kriticusse nie, hulle kan kies wie se storie in die rolprent verskyn. En daar’s veel Suid-Afrikaners wat nie van hulle hou nie.

Die ander goeie ding was net hoeveel Afrikaans ek kon verstaan, die aksente en uitsprake nie te swaar was nie en ek het ook nuwe woorde, uitdrukkings en idioom geleer so was dit ook ‘n opvoedkundige geleentheid, ek dink!

Ek het eintlik Fokofpolisiekar op twee kere in Londen gesien en hulle en Van Coke Kartel kom weer in Mei speel. Toe ek laas in Kaapstad was het ek ook Van Coke Kartel ontmoet wat baie cool was. Ek het reeds my kaartjie gekry. Hulle speel die dag na ek my eksamens skryf so is dit ietsie om baie daarna uit te sien.

Na die kroeg het ons in McDonald’s gesit en geëet – wel wat kan ek sê, soms sit ons almal daar – en het in Afrikaans gesels. Ek praat Afrikaans selde dus moet ek opwarm anders sukkel ek om in Afrikaans te dink maar na ‘n paar minute voel ek amper vlot en ek kan maklik tuseen Afrikaans en Engels wissel. Eintlik die ding wat my verbaas is net hoeveel ek kan sê, weet ek veel meer as ek vermoed.

Dit was miskien ‘n bietjie vreemde toneel, drie mense sit op ‘n tafel op Whitehall en twee praat Afrikaans en die ander oke op die tafel (ons ken hom nie) praat Spaans met vriende op sy foon. Toe stap ‘n ander kollega in en ons praat in Engels met hom en toe retoer na Afrikaans. Die Spaanse oke kyk na ons en is ‘n bietjie deurmekaar. Maar dis Londen, dis hoe ons nou is.

In vreemde lande

Verlede Vrydag het ek op die Eurostar terug na Brussel toe gery, die tweede keer in minder as twee weke. Die rede? Wel dis altyd dieselfde rede hoekom ek Europa toe* ry. Ek het toe Luxemburg toe gery met vriende, twee Vlamings en ‘n ander Brit wat ek goed ken en ons ry altryd saam met mekaar.

Luxemburg is klein en baie skoon. Die land het ook drie tale – Duits, Frans en Luxemburgs of Lëtzebuergesch – maar meestal ons het Frans gehoor maar ons het in Esch-sur-Alzette gebly wat nie ver van die grens af is nie so is miskien daardie area meer Franstalig. Op die ander kant is al die tekens en koerante in beide Duits en Frans geskryf wat interessat is. Esch-sur-Alzette was ook vol tattoo shops, wat lyk baie vreemd! Ek weet die land is ryk so miskien wil almal baie goeie en dure tattoos kry.

Die ander ding wat ons gemerk het, is dat dit baie duur is wat miskien help verduidelik hoekom dit so ryk is. Ek weet nou die wisselkors is nie nou so goed vir ons wat ponde verdien soos dit was ‘n paar jare gelede nie. Byvoorbeeld het ons €14/£12 vir drie biers betaal wat duurder as Londen is, seker in die tipe pubs waar ek suip! Miskien sou dit nie so duur gevoel het nie indien die wisselkors wat jy eintlik kry as jy geld uittrek (£1:€1.07) was nie so veel slegter as die ware wisselkors (£1:€1.19) nie. (Tee het ook €3 gekos en dit was vuil aaklig!) Die kos is ook duurder en ons voel die verskil.

Die volgende dag het ons Parys toe deur Reims gery. Toe ek op skool was het ek op twee keer Reims toe gegaan om my Frans te verbeter maar dit was die eerste keer in 20 jare wat ek besoek het. Reims is ‘n mooi stad met ‘n baie beroemde katedral maar ons het nie tyd om dit te gaan sien nie.

Parys was ons bestemming en toe ons in die stad aangekom het was die verkeer verskriklik. Dit het gevoel dat ons ure geneem het om na die hotel toe te gaan, die paaie and strate was vol motors wat so stadig gery het. Ons het in Montmartre gebly wat ‘n okei area is, niks besonders nie, en vol mense. Die een ding wat baie beïndruk is, is die Basilique du Sacré-Cœur wat ons in die nag besoek het. Daar’s ‘n fantastisie uitsig oor die stad en in die afstand sien jy die Eiffel-toring wat ek een dag sal besoek. Dis gig was fantasties en Le Trianon, die venue, was baie mooi en verfynd en ons almal het baie daarvan gehou.

Aangesien ek in die oggend die Eurostar moes neem, het ek baie min van Parys gesien. Ek wil nou terug gaan en sien al die toeriste aantreklikhede sien want ek hou baie van toeris wees as ek oorsee is. Ek weet die mense uit Parys is soms beroemd vir om onbeskof te wees maar almal was baie vriendlik. Okei, ek het ‘n bust up met ‘n Franse vrou gehad maar toe het ons twee later lekker gechat en gesuip.

Die ander ding was is dat ek nou dink om Frans weer te leer. Ek het Frans vir agt jare op skoop geleer en kon dit goed praat. Ek het baie vergeet maar toe ek in Luxemburg and Frankryk was kon ek genoeg onthou en praat wat nuttig was. Ek gaan elke jaar Brussel toe so maak dit sin om dit beter te kan praat. Ek wil ook Spaans leer so moet ek ‘n plan maak en doen ‘n bietjie studie en vind mense om mee te oefen.

Ek wil foto’s oplaai maar ek het nog probleme met WordPress en het verloor al die fofo’s wat ek vroeër opgelaai het en ek het nie uitgwerk hoe om die probleem op te los nie.

* Ek moet sê, dink ek mense nie besef as Engelsmense (en mense uit Skotland, Wallis en Ierland wat ontken dit) “Europa” sê nie, weet ons mos dat ons land deel van Europa is, dis net ‘n uitdrukking.

Ons is nie almal so nie

Ek lees nou Ons is nie almal so nie wat soos ek ‘n paar dae gelede geskryf het dat ek onlangs gekoop het.

Dis slegs die tweede of miskien derde Afrikaanse boek wat ek probeer lees het en ek moet sê hierdie keer is dit nie so moeilik soos ek verwag het nie. Ek leer nuwe woorde en grammatika en ek glo ek verstaan omtrent 85 persent. Nou weet ek mense eis om amper alles te kan verstaan maar ek is realisties en ek weet daar’s stukke wat ek nie kan volg of uitwerk nie maar ek is altyd opgewonde as ek op die moltrein is om ‘n bietjie vrye tyd te kry om te lees. Na ek dit voltooi lees sal ek een van die ander 50 Afrikaanse boeke wat ek het, begin lees – en hulle lyk veel moeiliker.

Probleme met WordPress

Gister het ek probeer om WordPress op FTP op te dateer maar ongelukkig toe het alles gecrash. My vrou het die nuwe weegawe geinstalleer maar nou kan ek nie foto’s oplaai nie en het ook al die foto’s verloor wat reeds op die bladsy was, maar dis beter as toe die hele webwerf nie gewerk het nie. As iemand weet hoe om hierdie probleem op te los laat my weet asseblief. Ek het nuwe foto’s wat ek wil oplaai.

Terug in Leeds

Woensdag het ek Leeds toe vir The Sisters Of Mercy gigs gegaan, wat baie pret was. Dit was ook ‘n geleentheid om weer vriende uit België en Duitsland te sien en om lekker uit te hang. Kyk na die foto’s en jy kan amper niks sien nie, net donker ligte, room en die skets van lywe. Ek het ook beloof om ‘n resensie te skryf so nou moet ek dit doen voor ek Brussel toe ry.

Ek was op universiteit in Leeds – die ware universiteit, nie die poly nie – so dis goed om af en toe terug te gaan. Duidelik het die stad verander en hernieu en daar’s nou bars, restaurante en modiese winkels en mense lyk baie deftig. Terselfdertyd sien jy hoe arm veel mense is, bestaan daar nog ware armheid. Daar’s veel mense wat The Big Issue verkoop en dis koud en jy is bewus net hoe meer gelukkig jy is as hulle. Ek onthou nie ‘n keer toe dit so arm soos nou gelyk het nie. Die sentrum is vol nuwe geboue, woonstelle en winkels, maar meeste winkels verkoop goed wat niemand nodig het nie en baie winkels is toe. Ek kan dieselfde ding oor Londen sê en miskien is die makikler om op te merk as jy in ‘n verskillende stad as in jou eie is. Ons almal voel die impak van die resessie en die huidige geldelike moeilikhede.

The Sisters Of Mercy

The Sisters Of Mercy

The Sisters Of Mercy

The Sisters Of Mercy

The Sisters Of Mercy

The Sisters Of Mercy