Noudat ek nie meer rekeningkunde moet leer nie, soek ek nou iets nuuts om te leer en om in my vrye tyd te maak. Ek het geniet om te moes studeer en ek mis dit, ek weet dit klink ‘n vreemde ding te sê. Die keus is tussen Frans en Spaans, twee tale wat ek op skool geleer het. Dit lyk my beide tale is baie nuttig om te kan praat.

Ek onthou veel meer Frans en alhoewel ek selde na Frankryk toe gaan, gaan ek dikwels na Brussel toe wat ‘n Franstalige stad is. Op die ander kant, is Spaans nuttig as ek Suid-Amerika toe gaan – ek twyfel dit – en dis beslis ‘n groeiende taal in die VSA. Ook is daar nou soveel Spaanssprekers in Londen maar ek het nooit Spanje besoek nie en ek twyfel ook dat ek ooit een dag die poging sal maak net om ‘n vlieg kaartjie te koop en gaan besoek!

So veel goeie redes om die tale te leer maar hoe langer ek na hierdie keus peins, hoe minder ek leer. Ek moet net besluit en dan leer en soek mense om mee te gesels.

Gister het ek die uitslag van my rekeningkunde eindeksamen gekry en sukses, ek het geslaag! Ek was hoopvol want ek het so veel werk gedoen maar ek was ook omstigtig. Ek wou nie sê ek het beslis geslaag en toe druip ek, ek sou baie dom gelyk het! Gister moes ek inteken om uit te vind weens ek het g’n e-pos ontvang nie – en ek wag nog tot ek ‘n brief in die pos kry – maar ek het 30 uit 50 gekry. Terselfdertyd voel ek ‘n bietjie skuldig want my vriend met wie ek gestudeer het, het 24 uit 50 gekry en dus ongelukkig gedruip. Sy is veel beter rekenmeester as ek maar ek dink my kennis is breër en dus meer toepaslik vir werk.

Die ander ding is dat nou ek weet gaan ek dit mis. Vir die laas drie jare moes ek elke naweek en mees aande gaan studeer soos ‘n roetine. Ek het dieselfde mense begin ken en ons het ‘n bietjie gesels oor die kursus en hoe alles gaan, verduidelik die moeilike aspekte aan mekaar ens. Ek het gevoel dat ek op elke keer ‘n bietjie meer leer om my kennis en brein te laat groei. Nou soek ek iets nuuts om in my vrye tyd te maak anders gaan ek baie verveld in die aande en naweke voel. Ek het nodig die struktuur in my lewe, ek dink. Nou kan ek meer artikels vir Wikipedia skryf.

Ek het net drie mense vertel want ek wil wag tot ek die brief ontvang voor ek iets sê. Ek nie vir my vriende of boss vertel nie. Vir ‘n vreemde rede wil ek dit as net my eie geheim vas hou – behalwe vir julle Afrikaansspekrenders wat lees!

Ek kyk nou die sluitingseremonie van die Paralimpiese Somerspele 2012 op die televisie en ek besef net hoe trots ek is op ons. Dit lyk my die twee Spele was ‘n groot suskses, groter as ons het verwag.

Nie soos die Olimpiese Somerpsele 2012 nie, kon veel meer mense kaartjies kry wat ook goedkoper was. Tjommies wat nie vroeër entoesiasties was nie, het skielik groot bewonderaars geword. In Londen, en ek dink ook in die ander stede, sien jy groot aantal mense wat Team GB klere dra, t-hemde, baadjies, en vlae tooi. Almal wil hê dat almal anders sien dat hulle iets Team GB dra, en ek hou baie van my Team GB voetbal hemp. Die vryvilligers was briljant, ek is jaloers op hulle want hulle kon deelneem en hulle lyk om so ‘n lekker tyd te gehad het.

Ek was gelukkig om kaartjies vir rolstoel basketbal, rolstoel rugby, of moordbal, en rolstoel tennis te kry. Dit was pret om weer na die park toe te gaan, om met vriende uit te hang en te suip, natuurlik! Die atmosfeer was so lekker, eintlik lekkerder as vir die Olimpiese Spele glo ek. Ek kyk die komediant Jimmy Carr net nou op televisie en hy sê hoe almal het ‘n vakansie van sinisme af geneem. Hoe mooi ‘n idee, jy weet hoe groot ‘n problem ek het met mense wat sê is hulle sinikus! (In my ervaring wat hulle rêrig bedoel is dat hulle dink is alles kak sonder om te moet verduidelik.) Ons het nou net meer nuwe helde en heldine gekry en hopelik gaan ons op hierdie sukses bou om beter te raak.

Ek wonder of dit ons in die toekoms gaan verander, maar vir nou kan ons trots wees. Dit was so veel beter almal sou glo. Ek sal ‘n paar kiekies oplaai vir almal om te sien.

Ek het gister my eindeksamen geskryf so wag ek nou tot ek my uitslag binne ‘n paar weke kry. Hierdie keer het ek net een eksamen geskryf maar dit het veel moeiliker as al die vorige eksamens gevoel so dis moeilik om te weet of ek gaan slaag. Ek wil seker nie herskryf nie.

As ek slaag, moet ek iets nuuts vind om met my vrye tyd te maak. Dit gaan vreemd wees nie om meeste aande te studeer nie so miskien gaan ek nou weer ‘n vreemde taal leer of ‘n sport doen.

So veel het onlangs in Londen plaasgevind het, maar ek is tans so besig om vir my eindeksamen te hersien dat ek niks geskryf het nie. Hopelik moet ek net vir ses meer dae studeer dan gaan alles gedaan wees.

Die Olimpiese Spele was baie pret, veel beter as ek verwag het – en ek was al jare lank baie opgewonde daarvoor – en ek was gelukkig om veel kaartjies te kon kry – vir voetbal, hockie, strand vlugbal en basketbal. Dis snaaks dat vriende wat voorheen so veel oor die spele gekerm het, skeilik nou baie entoesiasties daarvoor geword het, en is nou op soek na kaartjies. Julle het geglo dat julle so veel slimmer as ons domme gepeupel is toe julle kerm-kerm het – dis te duur, te korporaat, julle is net sinies, daar’s te veel geld in pofesionele sport ens – ons vergeet julle nie! Ek hoop om kaartjies vir die Paralimpiese Spele te kry maar as ek kan nie, is dit geen probleem nie want ek het reeds die Olimpiese Park besoek.

‘n Paar weke vroeër het ek na Duitsland toe gegaan. Ons het deur België en Nederland gery en het Drielandenpunt besoek waar die drie land mekaar begrens wat interessant was. Ek kan nou sê dat ek die vorige Neutral Moresnet besoek het waar een keer het mense ‘n poging gemaak om daarby ‘n Esperantotalige land te skep. Die Belgiese kant was ons gunstelinge deelte.

Ek het vergeet om te sê dat ek onlangs my eksamens uitslae gekry en ek het al drie geslaag. Ek is baie bly, ek voel baie trots. Nou skryf ek die eindeksamen op die einde Augustus en dan gaan ek hopelik binnekort ‘n gekwalifiseerde rekenmeester word.

Een van die veel goeie dinge oor Londen is die feit dat jy soveel bands kan gaan sien. Dis ‘n groot stad so kom al die groot bands van oorsee hierso wanneer hulle op toer is. Maar daar’s ook veel klein bands in Londen om te gaan kyk oor wie ek wil skryf. Jy kan elke aand na kroeë en klein venues gaan om bands te sien. Voorheen was dit “three bands for a fiver” maar nou betaal jy ‘n hele £8 – ek blameer prys inflasie! Ek joke. Dis baie pret en soms vind jy iets nuuts wat jy nie verwag het om te hoor nie en hulle word jou nuwe gunstelinge band en dan begin jy die band lede opmerk in dieselfde kroeë wat jy besoek wanneer jy kan kroeg toe.

So, The Grit is een van die bands in Londen wat ek so veel soos moontlik probeer sien. Hulle speel punk rockabilly ska, miskien ook ‘n biejtie psychobilly, maar ek dink hulle is anders as die ander bands in hierdie scene. Ek dink hulle lirieke is baie meer slim en hulle musikale invloede is meer verskeie. Die twee kitaar spelers is Geordies (uit Newcastle) wat aan hulle musiek verskillende perspektiewe bring, dink ek. Ook het hulle ‘n upright double bass speler wat baie cool is. Laat my weet wat jy dink.

Gister het ek na die Beneath the Surface tentoostelling deur Steve Bloom gegaan. Hy is ‘n Suid-Afrikaanse fotograaf en die foto’s is in die 1970s afgeneem so dis interessant om ‘n oud Suid-Afrika te sien. Ek weet dat veel van julle nie in Londen bly nie so kan nie gaan nie, maar sê vir vriende wat hier bly, is dit beslis die moeite werd om te sien.

Ek het hierdie week drie eksamens geskryf en ek moet sê is ek baie moeg na al die studie dat ek nou ‘n bietjie vreemd voel. As jy studeer en eksamens skryf, moet jy so hard konsentreer dat jy alles anders begin vergeet. Dan is dit moeilik om alles los te laat en om te ontspan saam met almal anders. Ek kry die uitslae in Junie en dan skryf ek weer in Augustus óf hereksamens óf die eindeksamen.

Donderdag na die eksamen koop ek ‘n Afrikaanse boek, Rugbymal, in Foyles, ‘n wêreldberoemde boekwinkel in Soho. Ek is nie ‘n groot rugby fan nie want ek is van kleins af ‘n groot voetbal fan maar ek hou nog van rugby en geniet om te kyk. Daar’s verskillende skrywers vir elke hoofstuk, insluitend ‘n paar oud-Springbokke wat oor hulle kinderjare as ondersteuners skryf. Suid-Afrika in die sestigjare klink soos ‘n heeltemal verskillende wêreld – en ja, dit was vir veel redes – en natuurlik skryf hulle net oor hulle ervaring en geheues – die onderwerp is rugby, niks anders – so miskien is hulle ‘n bietjie selektief in wat hulle onthou en skryf. Dis dieselfde probleem met alle fan boeke maar dis nog ‘n baie interesante boek.

Dis goed om weer ‘n Afrikaanse boek te lees want op elke blad leer ek iets nuuts, woorde of uitdrukkings wat ek nou wil gebruik om my Afrikaans te verbeter en my woordeskat te laat groei. Nou moet ek meer mense vind om mee te praat.

Dis nou net een week voor ek skryf my eerste eksamen en hierdie keer moet ek drie skryf. Dit voel asof al wat doen, is studeer elke aand en naweek. Ek gaan mos baie bly wees wanneer alles verby is. Ek vat hierdie week as verlof sodat ek die hele tyd kan leer. Die skool is vol ander leerlinge wat in dieselfde situasie is. Ons almal wonder hoe ons die sillabus kan leer en die ding is, is ek baie gemotiveerd so het ek veel studie gedoen maar ek voel dis nie genoeg nie.

In nuus wat ‘n bietjie verwant aan Afrikaans is, weet ek waaroor ek gaan skryf in my Afrikaanse kortverhaal. Ek het nou die idee en die titel so al wat ek moet doen, is skryf. Jy gaan dalk vir ‘n lang tyd daarvoor moet wag!

So vandag het ek motivering om BPP toe te kom om ‘n bietjie studie te doen en nou skyn die son en dis warm en so baie mooi buitelug! Dit pla my so veel. Al wat ek kan sê is hoe meer ek nou doen hoe groter die kans is dat ek gaan slaag en dan kan ophou studeer. Ook sit dieselfde klompie mense in die studie kamer soos elke aand en elke naweek so is ek nie alleen in my pogings nie.

Vanaand gaan ek na ‘n Afrikaanse tjommie se braai toe wat ‘n geleentheid gaan wees om Afrikaans te praat so dis iets lekker om daarna uit te sien.

Die weer word nou baie mooi en warm en soos jy so verwag, het ek al my motivering verloor om te gaan studeer. Dis nie ‘n probleem in die aand na werk nie want dit raak donker en my skool is naby werk, maar vandag lyk dit so lekker dat ek net in park wil sit en ontspan. Ek twyfel ek is tans die enigste leerling wat só dink.