Ek het vergeet om te sê dat ek onlangs my eksamens uitslae gekry en ek het al drie geslaag. Ek is baie bly, ek voel baie trots. Nou skryf ek die eindeksamen op die einde Augustus en dan gaan ek hopelik binnekort ‘n gekwalifiseerde rekenmeester word.
Verlede naweek het ek na Belgrado toe in Serwië gegaan om een dag van Belgrade Calling 2012 by te woon. Soos altyd gaan ek The Sisters Of Mercy sien speel – want ek is miskien nog ‘n goth – maar die ander bands, The Horrors, Public Image Ltd, The Darkness en Faith No More was baie goed. Ek wil al lank tyd na Serwië toe gaan en dus het ek ‘n goeie rede gehad om ‘n vliegkaartjie te koop en om te gaan.
Die musiekfees was baie pret en vriende het uit België, Duitsland, Kroasië, Ierland en Switserland ook gekom so was daar ‘n klein aantal ander mense om mee uit te hang. Die Serwiese mense wat ons ontmoet het was vriendelik en het dit ‘n bietjie vreemd gevind dat ons almal so ver gekom het net om een band te sien speel, wat ons reeds veel kere vroeër gesien het.
Een ding wat jy merk is dat die Serwiese taal beide die Cirilliese alfabet en die Latynse skrif mag gebruik. Die keus van alfabet is belangrik en subtiel; die oke wat uit Kroasië kom, het geweier om ‘n t-hemp te koop want dit sê Serwië in Cirilliese skrif – Србија – en hy glo dit sou nie ‘n goeie idee wees om dit te dra in Zagreb nie. Dit lyk vreemd vir ons – buitelanders, wat verskillende tale praat – maar jy onthou hoe veel dinge is nog ‘n bietjie omstrede tussen die lande en mense in die area. Daar’s verskille tussen Serwies, Kroaties, Bosnies en nou ook Montenegries (wat ons vroeër as net een taal, Serwo-Kroaties genoem het) wat ons nie weet of besef nie en hoe ‘n mens haar of sy nasionale taal gebruik verwys na hoe hy of sy identifiseer. Dis baie gekomplikiseerd.
Belgrado was baie warm en baie goedkoop, wat lekker was. Die jong mense praat genoeg Engels om ons te verstaan. Ek het besef dat wanneer mense kla dat die Engelse aandring om in Engels te praat, verwys hulle redelik ook na nie-Engelstaliges wat Engels as ‘n internasionale taal beskou. My vriende het, soos ek, ken geen Serwies nie en ek dink soveel mense verwag nou om Engels te praat. Ja, ek hoor mense sê dis een rede vir almal om Esperanto te leer.
Ek het net twee nae in Belgrado gebly so het nie te veel toeriste aantreklikhede gesien nie maar voor ek vertrek, lees ek ‘n bietjie oor die stad en vind ‘n paar dinge wat ek wil besoek. Ons het die Kathedral van St Michael besoek maar nie in gegaan nie. Dis een van die meeste belangrike kerke in die Serwies-Ortodokse Kerk. Dis mooi en eintlik kleiner as jou sou verwag. Ook sien ons die Bajrakli Moskee (of lees my Afrikaanse vertaling), wat een van die oudste moskees in Serwië is. Ongelukkig kon ek nie die Sukkat Shalom Sinagoge van Belgrado besoek nie weens al die sekuriteit. Dis belangrik om te onthou dat vir eeue verskillede kulturele en religeuse gemeenskappe in die Balkan en oud-Joego-Slawië saam gelewe het en dat onlangse oorloë nie tipiese van die verhoudings tussen al die gemeenskappe is nie.
The Sisters Of Mercy, Belgrade Calling 2012
The Darkness, Belgrade Calling 2012
Saborna Crkva Sv. Arhangela Mihaila - Katedraal van St Michael
Sava Rivier
Sonop in Belgrado
Bajrakli džamija - Belgrado-moskee
Sukkat Shalom Synagogue - Sinagoge van Belgrado
Prins Mihailo
Een van die veel goeie dinge oor Londen is die feit dat jy soveel bands kan gaan sien. Dis ‘n groot stad so kom al die groot bands van oorsee hierso wanneer hulle op toer is. Maar daar’s ook veel klein bands in Londen om te gaan kyk oor wie ek wil skryf. Jy kan elke aand na kroeë en klein venues gaan om bands te sien. Voorheen was dit “three bands for a fiver” maar nou betaal jy ‘n hele £8 – ek blameer prys inflasie! Ek joke. Dis baie pret en soms vind jy iets nuuts wat jy nie verwag het om te hoor nie en hulle word jou nuwe gunstelinge band en dan begin jy die band lede opmerk in dieselfde kroeë wat jy besoek wanneer jy kan kroeg toe.
So, The Grit is een van die bands in Londen wat ek so veel soos moontlik probeer sien. Hulle speel punk rockabilly ska, miskien ook ‘n biejtie psychobilly, maar ek dink hulle is anders as die ander bands in hierdie scene. Ek dink hulle lirieke is baie meer slim en hulle musikale invloede is meer verskeie. Die twee kitaar spelers is Geordies (uit Newcastle) wat aan hulle musiek verskillende perspektiewe bring, dink ek. Ook het hulle ‘n upright double bass speler wat baie cool is. Laat my weet wat jy dink.
Gister het ek na die Beneath the Surface tentoostelling deur Steve Bloom gegaan. Hy is ‘n Suid-Afrikaanse fotograaf en die foto’s is in die 1970s afgeneem so dis interessant om ‘n oud Suid-Afrika te sien. Ek weet dat veel van julle nie in Londen bly nie so kan nie gaan nie, maar sê vir vriende wat hier bly, is dit beslis die moeite werd om te sien.
Ek het onlangs ‘n e-pos van my vriend Sybrandus Adema af gekry oor sy kinderboek, Tando, Die Tandmuis van Muizenberg. Op my verlede besoek na Suid-Afrika kuier ek vir ‘n paar dae by Sybrandus in Kaapstad en een dag toe ons op pad Kaapse Skiereiland toe was vertel hy vir my oor sy boek en sy planne. Elke paar maande het ek aan hom geskrf en gevra wat’s nuut met jou boek, so dis goed om te sien dat dit nou beskikbaar is. Ek word hierdie week betaal so dan gaan ek my eie kopie koop.
Ek het hierdie week drie eksamens geskryf en ek moet sê is ek baie moeg na al die studie dat ek nou ‘n bietjie vreemd voel. As jy studeer en eksamens skryf, moet jy so hard konsentreer dat jy alles anders begin vergeet. Dan is dit moeilik om alles los te laat en om te ontspan saam met almal anders. Ek kry die uitslae in Junie en dan skryf ek weer in Augustus óf hereksamens óf die eindeksamen.
Donderdag na die eksamen koop ek ‘n Afrikaanse boek, Rugbymal, in Foyles, ‘n wêreldberoemde boekwinkel in Soho. Ek is nie ‘n groot rugby fan nie want ek is van kleins af ‘n groot voetbal fan maar ek hou nog van rugby en geniet om te kyk. Daar’s verskillende skrywers vir elke hoofstuk, insluitend ‘n paar oud-Springbokke wat oor hulle kinderjare as ondersteuners skryf. Suid-Afrika in die sestigjare klink soos ‘n heeltemal verskillende wêreld – en ja, dit was vir veel redes – en natuurlik skryf hulle net oor hulle ervaring en geheues – die onderwerp is rugby, niks anders – so miskien is hulle ‘n bietjie selektief in wat hulle onthou en skryf. Dis dieselfde probleem met alle fan boeke maar dis nog ‘n baie interesante boek.
Dis goed om weer ‘n Afrikaanse boek te lees want op elke blad leer ek iets nuuts, woorde of uitdrukkings wat ek nou wil gebruik om my Afrikaans te verbeter en my woordeskat te laat groei. Nou moet ek meer mense vind om mee te praat.
Dis nou net een week voor ek skryf my eerste eksamen en hierdie keer moet ek drie skryf. Dit voel asof al wat doen, is studeer elke aand en naweek. Ek gaan mos baie bly wees wanneer alles verby is. Ek vat hierdie week as verlof sodat ek die hele tyd kan leer. Die skool is vol ander leerlinge wat in dieselfde situasie is. Ons almal wonder hoe ons die sillabus kan leer en die ding is, is ek baie gemotiveerd so het ek veel studie gedoen maar ek voel dis nie genoeg nie.
In nuus wat ‘n bietjie verwant aan Afrikaans is, weet ek waaroor ek gaan skryf in my Afrikaanse kortverhaal. Ek het nou die idee en die titel so al wat ek moet doen, is skryf. Jy gaan dalk vir ‘n lang tyd daarvoor moet wag!
Dit lyk nou dat ek in November Suid-Afrika toe sal gaan vir ‘n vriend se bruilof buite Kaapstad. Dis ‘n Afrikaanse oke met wie ek gewerk het en hy en sy girlfriend het my uitgenooi – okei jy het daardie stukke inligting uitgewerk – so het ek nou ‘n rede om weer te gaan.
Dit bedoel dat ek nou twee dinge moet doen. Een, moet ek geld spaar en twee, moet ek seker maak dat ek in Mei my drie eksamens slaag, en dan hopelik skryf die eindeksamen in Augustus. So, veel werk en minder geld vir bier.
Ek dink ek sal net vir tien dae kan bly so daar’s familielede in Johannesburg en Kaapstad om te ontmoet, en ek wil ook ‘n ander Afrikaland besoek so die keus is tussen Botswana, Lesotho, Mosambiek (‘n Skotse neef bly daar) en Swasiland. ‘n Ander Afrikaanse vriend het onlangs terug na Suid-Afrika toe verhuis so ons beplan om ‘n biejtie reis te maak sodat ons ‘n paar klein dorpies in die platteland kan besoek sodat ek Afrikaans die hele tyd moet praat. Ek glo daar’s ook ‘n trein diens wat jy tussen Johannesburg en Kaapstad kan neem so dis ‘n mooi weg om die land te sien.
So vandag het ek motivering om BPP toe te kom om ‘n bietjie studie te doen en nou skyn die son en dis warm en so baie mooi buitelug! Dit pla my so veel. Al wat ek kan sê is hoe meer ek nou doen hoe groter die kans is dat ek gaan slaag en dan kan ophou studeer. Ook sit dieselfde klompie mense in die studie kamer soos elke aand en elke naweek so is ek nie alleen in my pogings nie.
Vanaand gaan ek na ‘n Afrikaanse tjommie se braai toe wat ‘n geleentheid gaan wees om Afrikaans te praat so dis iets lekker om daarna uit te sien.
Die weer word nou baie mooi en warm en soos jy so verwag, het ek al my motivering verloor om te gaan studeer. Dis nie ‘n probleem in die aand na werk nie want dit raak donker en my skool is naby werk, maar vandag lyk dit so lekker dat ek net in park wil sit en ontspan. Ek twyfel ek is tans die enigste leerling wat só dink.
Gisteraand het ek Wembley toe gegaan om die wedstryd tussen Engeland en Nederland te sien. Ons het kaartjies onder die Nederlandse fans wat baie pret was. Die uitslag was nie belangrik nie want dit was ‘n vriendlik (friendly) maar Nederland het ‘n doel in die negentiende minute om die wedstryd by 3-2 te wen.
My plan vir die nuwe jaar is om lande en stede te besoek, waarnatoe ek nie voorheen gegaan het nie. Verlede jaar was ek vir die eerste keer in Ierland and Luxemburg so op die naweek het ek na Noord-Ierland toe gegaan. Nou weet ek dis ‘n deelstaat van die Koninkryk so dis nie heeltemal ‘n vreemde land nie maar dis beslis oorsee. Ek is miskien ‘n bietjie ongewoon want my pa het as soldaat in Noord-Ierland gediens, maar ons het nooit daar gebly nie so was dit vir my ‘n nuwe ervaring.
Ek praat met mense en leer dat baie min mense besoek het. Veel mense het na Dublin toe gegaan – en ek het op die eerste keer in November 2011 besoek. Die Republiek van Ierland – die suid – is miskien die toeriste Ierland; die land van Dublin, Guinness, die mooi berge en mense. Die groen land. Noord-Ierland is anders. Die provisinie is beroemd vir die onveiligheid en dit lyk en voel, na my mening, nader aan ‘n Britse (en veral Skotse) stad as ‘n tipiese Ierse stad. Okei, ek erken ek vind Dublin ‘n baie Britse stad maar die ander stede is anders so mense sê.
Eers het ons met die trein na Derry/Londonderry – jou kies van naam verwys aan jou identitiet en perspekief – toe gery want ons was in die provinsie en ons kon besoek. Dis die mees westelike stad in die VK, maar ek weet mees inwoners wil nie hê dat dit in die VK bly nie. Die ry was baie mooi veral as die lyn lê aan die kus en jy sien die Inishowen skiereiland in die Republiek en Lough Foyle. Die stad herinner my aan Inverness waar ek as kind ‘n bietjie grootgeword het. Nes die hele provinsie is dit beroemd vir die Troubles, veral Bloody Sunday, so voel dit baie Iers. Die stad mure is ‘n tipe kasteel en is interessant, en die rivier en nuwe voetbrug is mooi maar ek het nie baie gemaklik gevoel nie. Ek het baie Engels gevoel soos ‘n vreemdeling maar mense in die kroeg was vriendelik en as ek ooit terug gaan wil ek meer oor die Iers-Gaeliese taal leer.
Belfast was anders en dit voel soos ‘n hoofstad, ‘n internasionale stad. Natuurlik het ons gesuip maar ons het ook ‘n baie smaaklike curry geëet. Ons het ‘n toeris bus ry geneem wat deur die Loyalist en Republican dele van die stad gaan. Hierdie areas is aan almal geken weens die nuus berigte wat ons altyd gehoor het, “A man was shot dead in West Belfast this afternoon by paramailitaries”. Nou dat daar ‘n vrede is, is dit ‘n populêre toeriste aantreklikheid om te gaan sien. Dit verbaas jou om te leer hoe klein die afstand is tussen hierdie verskillende areas is
Ook het ons na die Titatnic Quarter gegaan waar die Titanic gebou is. Die stad is baie trots op haar rol in die skip se bou wat snaaks is aangesien dit ‘n paar dae later gesink het na dit die ysberg getrek het! Ook sien ons Stormont, die parlement gebou wat baie koninklik lyk.
Dit was interessant om oor die land se geskeidenis van Noord-Ierse mense te leer. Ek beplan om weer hierdie jaar terug te gaan en om ander areas te besoek. As jy kan, gaan besoek want jy sal dit baie geniet.
Bogside, Derry/Londonderry
'n Kanon in Derry/Londonderry
Peace Bridge in Derry/Londonderry
Loyalist mural, Belfast
Republican mural, Belfast
Stormont
Ek kry vanoggend die uitslae van my onlangse CIMA eksamens en gelukkig het ek altwee geslaag. Ek skryf nou drie meer eksamens in Mei en dan hooplik my finale eksamen in September. Ek kan nou die einde punt sien.
Dis geen verrassing dat ons onlangs die nuwe jaar gevier het nie, dit kom net een keer elke jaar op dieselfde datum!
Hierdie jaar kom die Olimpiese Spele na Londen toe en ek kry verlede week ‘n kaartjie vir die vroue voetbal eindewedstryd by Wembley so het ek nou vier kaartjies en ek gaan probeer om meer te kry as moontlik. Ook hoop ek om die rekeningkunde kursus te voltooi sodat ek a) gekwalifiseerd gaan word en b) nie meer in my eie en vrye tyd moet studeer nie! Ek beplan ook ‘n paar klein vakansies oorsee (en oor die see) en nuwe lande om vir die eerste keer te besoek en dan daar’s gigs, voetbal, nuwe vriende om te maak, nuwe geleenthede om te ervaar.
Ja, ek is optimisties en opgewonde.
Verlede naweek het ek Nederland toe gevlieg om – soos elke keer ek oorsee gaan – na ‘n gig toe te gaan. Hierdie keer het ek Groningen toe gegaan wat lê aan die noord en nie ver van beide die see af en die grens met Duitsland af nie. Eh ja, dit was dieselfde band soos altyd. Hierdie jaar was ek drie kere in België, drie kere in Nederland en ook in Frankryk, Ierland en Luxemburg gewees, ek vergeet hoe dikwels ek gaan reis.
Eers het ek Schiphol toe gevlieg. Ek het het vroeg van Londen af verlaat want ek wou na Het Scheepvaartmuseum toe in Amsterdam gaan. Elke keer toe in vroeër in Amsterderam was, was die museum toe. Ek het net een uur om alles te sien gehad so moet alles baie vinnig sien maar ek het die geniet. Ongelukkig was daar baie min oor die Verenigde Oos-Indiese Kompanjie wat my groot belang is, maar daar is ‘n replika van die VOC skip Amsterdam, wat die tipe skip is wat na die Kaap toe met ons voorouers gevaart het.
Toe het ek dit trein deur Amersfoort na Groningen toe gevat. Die ry was baie mooi en jy sien beslis net hoe plat die land is, net veel velde en dorpies. In Amersfoort het ek Zwarte Piet op die perron gesien, wat seker anders is. Dis nie die tipe ding wat nou aanvaarbaar in Brittanje of Suid-Afrika is nie, glo ek.
Groningen was baie lekker. Veel tjommies het ook uit België, Duitsland, Nederland, Spanje en Brittanje gekom so ons het lekker uitgehang en gepaartie. Die gig was goed maar nou is die nie die hoofde rede om te gaan nie; dis om almal weer te sien, dis redelik nou net ‘n reis klub vir ons. Dis snaaks om te dink dat ek bereid was om so ver vir net een nag te ry maar die was dit heeltemal moeite werd.
Sondag was ek weer Amsterdam toe en het ‘n vriend ontmoet, wat die vorige aand saam met ons in Groningen gewees was en wat in Amsterdam bly en sy het vir my ‘n bietjie van die stad gewys. Dit was goed om met ‘n Nederlander uit te hang en om oor Nederlands en ander onderwerpe te praat, wat my interesseer maar ek vind dat my kennis van Nederlands en Afrikaans nie baie nuttig is nie. Niemand verstaan my as ek praat nie so is dit makliker om te sê dat ek ‘n domme toeris is en dan praat ek Engels met hulle. En ja ek kan hulle verstaan, maar hulle weet nie.
Dis nie moeilik om van Londen af na Amsterdam toe te vlieg nie so moet ek dit meer dikwels doen. Ek wil die Afsluitdyk en die polders in Flevoland (en ek ken ‘n paar Nederlanders wat daar bly) sien so as ek iemand vind wat ‘n motor van bestuur sal ek gaan.
Het Scheepvaartmuseum, Amsterdam
Prins Hendrik
Die replika van die VOC skip Amsterdam
Die VOC vlag op die Amsterdam
Die skip Amsterdam
'n Skildery
Montelbaanstoren, Amsterdam
