Category Archives: Afrikaans

Hulle noem haar Jane

Woesndagaand het Jane van The Afrikaans Challenge ontmoet toe sy in Londen vir die dag was. Ek ontmoet selde ander leerders so was dit ‘n interessante geleentheid om ‘n bietjie Afrikaans met ‘n ander leerder te praat. Gewoonlik gesels ek met óf Afrikaanssprekers óf Suid-Afrikaners wat ‘n bietjie Afrikaans ken, maar hierdie keer was ons beide leerders. Ek wonder dan in hierdie soorte situsies watter tipe, en hoeveel, foute ek maak, of besef ek dat enigiets verkeerd sê? Op die ander kant is die meer belangrike ding om te kan kommunikeer en as mense my kan verstaan dan is ek nie so bekommerd nie.

Ons het nie so veel Afrikaans gepraat soos dalk ons wou hê nie, maar sy het ook vir my ‘n bietjie oor haar plan vertel om ‘n road trip deur Suid-Afrika te maak wat verduidelik hoekom sy Afrikaans wil leer. Die plan klink fantasties, om deur die hele land te ry, en om ‘n nuwe land te ontdek. Ek is nou jaloers so moet ek my eie planne maak om uit te gaan. Ek is eintlik meer jaloers op hoe goed sy Afrikaans praat na net ‘n paar weke, dis veel beter as ek op dieselfde stadium kon praat. Dis net ‘n jammer dat ons vergeet het om ‘n foto van ons twee af te neem.

Op my komende besoek na Leeds moet ek ‘n plan maak om Fredrik te ontmoet, ‘n leerder uit Sjina wat nou in die stad bly. Dit lyk ook ek sal in die komende weke Ken ontmoet, wat ook ‘n groot plesier gaan wees. Stadig ontmoet ek al die ander leerders, baie cool.

Webblad saak

Ek dink nou dis tyd om hierdie webblad op te dateer. Ek gebruik WordPress maar ek lees ander mense se blogs en sien hoe veel beter hulle s’n is – die styl en formaat, nie die skrywe natuurlik nie. Ek besef ek moet dieselfde tipe plugins of widgets aanlê, laai verskillende tema’s af en gebruik moderne style en foto’s om dit meer interessant te maak. Die enigste probleem is dat ek so min oor technologie en rekenaars ken so sukkel ek ewe om die aanwysings te verstaan en volg, en ek vergeet altyd al die regte wagwoorde.

Dit laat my dink waaran ek met hierdie webblad wil bereik. Die belangrikste doelwit is om my Afrikaans te oefen. Ek hou baie daarvan om te skryf, om in Afrikaans te dink en om te verbeter. Ek het onlangs ‘n paar Afrikaanse boeke gelees wat ‘n groot indruk gemaak het, ek het soveel nuwe woordeskat en grammatika konstruksies geleer.

Maar hoe meer ek leer, hoe op ‘n meer gereelde basis moet ek skryf. Ek is nie skrywer nie so sukkel ek om goeie onderwerpe waaroor te skryf; okei ek weet professionele skrywers het dieselfde probleme maar hulle raak gewoonlik betaal, dis nie net ‘n stokperdjie vir hulle nie.

Die ander ding is hoe ek my blog wil bevorder. Ek lees Twitter maar stel geen belang daarin om te tweet nie maar Twitter is blykbaar die beste weg om nuwe lesers en ander leerders te vind. Ek moet dus besluit hoe “suskesvol” ek wil hê dat my blog sou word, watter tipe lesers ek wil kry.

Ek lees elke dag Afrikaanse goed aanlyn en op my slimfoon maar dit tipe leesstof wat my interesseer is oor fetlike onderwerpe, wat verduidelik hoekeom ek so veel van die Afrikaans Wikipedia hou – en ek het onlangs nuwe artikels, of saadjies, gepubliseer.

Ek dink ek moet ‘n nuwe projeck vind, miskien iets wat nie aan Afrikaans verwant is nie, miskien om ‘n nuwe taal te leer sodat ek waaroor kan skryf. Ek dink nou om die oomblik oor ‘n Afrikaans wetenskapfiksie kortverhaal te skry en skryf neer idees. Ek is geïnspireerd deur kortverhale op my Kindle te lees en dit sou ‘n groot uitdaging wees om ‘n paar duisdend woorde in Afrikaans te skryf. Natuurlik is al my idees net dié wat ek in iemand anders se boek gelees het maar ek twyfel ek sou die eerste mens wees wat sy idees – óf uit ‘n blog óf uit ‘n boek – gesteel het.

Fokofpolisiekar en Jack Parow

So, my nuwe Afrikaanse projek waaroor ek vroeër gepraat het? Ek begin nou vir The South African skryf, ‘n gratis weeklikse Suid-Afrikaanse koerant hier in Engeland wat ook ‘n groeiende aanlyn weergawe het.

My eerste artikel, Vreelose Fokofpolisiekar en Jack Parow rock die Clapham Grand, is gister gepubliseer. Ongelukkig was ek te laat vir die koerant weergawe so dis net aanlyn maar ek is nog baie trots. Dis seker ‘n bietjie anders om vir ‘n koerant te skryf so dankie aan Christine wat geproeflees het en sy het ook die foto’s geneem.

Die gig was, soos ek verwag het, fantasties en na die gig het ek met ‘n paar lede van Fokofpolisiekar en Jack Parow se band gesels. Geen nuus om te berig nie, maar nog baie cool.

Ek sal ‘n paar video’s wat ek geneem het, oplaai wanneer ek by die huis is. Ek het tans probleme met WordPress soos almal het.

Wikipedia

Ek sê dikwels hoe ek iets nuuts vir die Afrikaanse Wikipedia wil skryf en het onlangs vier nuwe artikels gemaak. Soos ek vroeër gesê het, wil ek nie net oor Suid-Afrikaanse onderwerpe skryf nie. Ek dink dis belangrik vir Afrikaans om te wys dat dit nie net na homself kyk nie. Sprekers van Afrikaans sou oor veel uitheemse onderwerpe in hul eie taal kan lees, en ook kan leerders van andertalige Wikipedias sien dat die Afrikaans weergawe informasie oor hulle insluit. En as ons genoeg kry, sal ons groter as veel ander Wikipedias van groter talel word!

Ek skryf net oor dinge wat my interesseer, oor artikels wat ek in Engelse gelees het. Ek is nuuskierig en soek altyd na nuwe inligting of feite. Dit gaan my nie help om beter werk te kry nie maar ek leer die hele tyd oor nuwe idees in die wêreld en hopelik sal mense in hierdie artikels belangstel.

Die eerste twee is oor twee kunsmatige tale, Adjuvilo en Interlingue. Ek praat nie ‘n kunsmatige taal nie maar ek vind hulle baie interessant, veral hoe idealiste mense het hulle ontwikkel en die aspekte wat voordele en nadele vir tale is – en toe hoe almal baklei het oor wie se taal die beste is!

Een ander artikel is oor die Pikkewyn-eilande, wat Suid-Afrika en Namibië betref. Toe ek kind was, het ek ‘n baie ou atlas vol lande wat rooi gekleurd is. Ek het Walvisbaai en ‘n lyn rotse gesien, wat aan Brittanje behoort het. Ek wou weet wat hierdie eilande was en ek leer hul geskeidenis is interessant. Meeste Suid-Afrikaners en Namibiërs weet niks oor hulle nie so dit ‘n kans om oor hulle te praat. Die eilande lyk so verlate maar ek wou graag besoek. Ek weet jy mag nie maar ek kan net droom.

Uiteindelik het ek oor die Bajrakli-moskee skryf. Ek het dit gesien toe ek onlangs in Belgrado gekuier het en dit lyk mooi.

Die plan is nou om minstens een nuwe artikel elke week te skryf.

Besoek na Suid-Afrika

Dit lyk nou dat ek in November Suid-Afrika toe sal gaan vir ‘n vriend se bruilof buite Kaapstad. Dis ‘n Afrikaanse oke met wie ek gewerk het en hy en sy girlfriend het my uitgenooi – okei jy het daardie stukke inligting uitgewerk – so het ek nou ‘n rede om weer te gaan.

Dit bedoel dat ek nou twee dinge moet doen. Een, moet ek geld spaar en twee, moet ek seker maak dat ek in Mei my drie eksamens slaag, en dan hopelik skryf die eindeksamen in Augustus. So, veel werk en minder geld vir bier.

Ek dink ek sal net vir tien dae kan bly so daar’s familielede in Johannesburg en Kaapstad om te ontmoet, en ek wil ook ‘n ander Afrikaland besoek so die keus is tussen Botswana, Lesotho, Mosambiek (‘n Skotse neef bly daar) en Swasiland. ‘n Ander Afrikaanse vriend het onlangs terug na Suid-Afrika toe verhuis so ons beplan om ‘n biejtie reis te maak sodat ons ‘n paar klein dorpies in die platteland kan besoek sodat ek Afrikaans die hele tyd moet praat. Ek glo daar’s ook ‘n trein diens wat jy tussen Johannesburg en Kaapstad kan neem so dis ‘n mooi weg om die land te sien.

Afrikaanse wetenskapfiksie

Gister het ek na die British Library toe gegaan want ek wou die Out of This World: Science Fiction but not as you know it vertoning sien. Terloops was dit die derde keer dat ek gegaan het, maar op hierdie keer gaan ek om Lauren Beukes te hoor praat oor haar boek Zoo City en oor wetenskapsfiksie.

Sy het iets baie interessant gesê dat “JM Coetzee’s Waiting For The Barbarians is taken from science fiction”. Dis presies wat ek gedink het toe ek dit gelees het en toe het ek haar oor Afrikaanse wetenskapfiksie gevra en of sy ‘n paar skrywers kan aanbeveel. Sy sê as ek ‘n boodskap aan haar stuur sal sy vir my ‘n paar name gee en sy stem saam dat Afrikaans ‘n goeie taal vir wetenskapfiksie is.

Dit herinner my aan ‘n pos wat ek in 2008 begin skryf het maar het nooit voltooi of uitgegee nie. Ek weet nie hoekom ek het nie destyds uitgegee nie maar nou voel ek meer seker dat ek op die regte pad was.

—–

Ek lees Eben se onlangse pos oor Afrikaanse wetenskapfiksie [ongelukkig is dit nou nie beskikbaar aanlyn nie] en hy vra:

“Wonder of dit net nog ‘n bewys is dat die idee van ‘n Afrikaanse of Afrikaner toekoms vir meeste mense te belaglik is?”

Dis seker ‘n interessante vraag en sy gedagtes is natuurlik anders as myne. Ek het nie voorheen gedink oor ‘n moontlike konneksie tussen Afrikaanse wetenskapfiksie en die toekoms van Afrikaans of Afrikaners nie. Op die ander kant herinner dit my aan ‘n artikel wat ek jare gelede gelees het wat vra, “Sal Afrikaans net in die monde van Kleurlinge en buitelanders bly praat?”.

Soos Eben sê is daar baie min Afrikaanse wetenskapfiksie skrywers of boeke. Daar’s ‘n paar Fritz Deelman en ook Interster en miskien ‘n paar anders maar dis moeilik om hulle te vind, wat ek op my onlangse kuier in in Suid-Afrika ervaar het. Eintlik was ek nie beïndruk met die hoeveelheid Afrikaanse goede wat op verkoop was nie maar miskien wys dit dat elke jaar word baie min nuwe goede uitgegee. As nie in Suid-Afrika nie, dan waaruit?

Ek dink Afrikaans is te plaaslik om te hê dat buitelanders boeke sal skryf. Wat ek bedoel is, is daar veel skrywers wat Engels of Spaans of Frans as tweede- or derdetaal ens praat en in daardie tale skryf. Maar dit lyk my dat Afrikaanse boeke ‘n Suid-Afrikaanse ervaring vertel. So wonder ek, kan Afrikaanse wetenskapfiksie die leser na ‘n letterlike en letterkundige verskillende wêreld neem?

Kyk na die geskiedenis van Afrikaans en jy besef dat in ‘n paar manier is die storie oor die taal en die sprekenders – Afrikaners, Kleuerlinge groepe, bannelinge, ontdekkers, skelms – ‘n bietjie soos ‘n wetenskapfiksie verhaal; ‘n nuwe wêreld, geskei van die ou land en om hulle nuwe land, identiteit en bydra te maak, die stryd teen ongeluk. Die manier waarin hulle eie taal begin verander het en toe hulle begin besef dat hulle hulself verander het, net soos baie ander nedersetter gemenskappe in nuwe wêrelds klink soos ongelooflike fiksie. Maar wat was die nuwe idee vir die mense? Hoe het dit hulle aparte van ander mense afgeskei? Hoekom en hoe het hulle afgewyk? Het hulle anders begin dink?

Ek het met Christine gepraat en ons het gedink om wetenskapfiksie te begin skryf. Ja ek weet ons sal nie, maar dis ‘n goeie idee. Ek wonder dat miskien wetenskapfiksie die skrywer en leser die geleentheid sal gee om die taal na nuwe idees te lei. Ons het ‘n bietjie oor hierdie onderwerp op Johan se ou potgooi gepraat [ek twyfel of dit nog beskikbaar is maar miskien het ek dit afgelaai so sal sien of ek dit aanlyn kan sit] so miskien weet julle ‘n bietjie oor my gedagtes.

[Geskryf oorspronklik in 2008.]

My entoestiasme vir Afrikaans kom terug

Vrydagaand en gisteraand was ek in die kroeg met ‘n paar Afrikaanse vriende en ek sê hoe onlangs praat ek baie min Afrikaans. Ek vind nou baie min geleenthede en ek begin weer my lus vir die taal verloor. Dis niks nuuts nie, net elke paar maande praat ek so min Afrikaans dat ek daaroor begin vergeet dus was dit baie lekker om met mense Afrikaans weer te praat.

Een weg hoe ek Afrikaans lees, is op Twitter. Vroeër kon ek nie Twitter verstaan nie, dit het geen sin gemaak nie maar nou het ek ‘n iPhone en so kan ek orals lees. Ek volg veel Suid-Afrikaanse en Afrikaanse Twitter feeds, soos Beeld, Nuus 24, bands, musikante, politici, joernaliste ens. Dis ‘n lekker weg om ‘n oog op Afrikaans en Suid-Afrika te hou en om ook nuwe woorde te leer.

Gister toe ek op die train Winchester toe was het ek hierdie berig gelees, In ‘n klas van sy eie:

In die Paarl staan die Taalmonument van beton en graniet. In ’n klaskamer met lendelam stoele êrens in Soweto is daar nóg ’n monument vir Afrikaans – een van vlees en bloed. En sy naam, skryf DANIËLLA DU PLOOY, is Victor Khambule. CORNEL VAN HEERDEN het die foto van sy weeklikse taalles geneem.

“Ons gesels uitbundig; ons drink boeretroos; almal hier deel die liefde vir die taal.”

Lees meer…

Dit herinner my ‘n bietjie aan die Afrikaanse Taaltoer en was so interessant om te leer oor mense se pogings on die taal te leer en te aanhou praat. Dit wys die aspek wat vir my die belangrikste is, dat Afrikaans ‘n lewende taal van miljoene is, een van die elk amptelike tale in die land. Ek voel nou meer positief en entoesiasties om die taal te leer want ek sien hoe mense in die land wil dit leer want hulle hou daarvan en wil in Afrikaans kan kommunikeer. As hulle dit wil doen, wil ek dit ook doen. Ek is dankbaar aan hulle entoesiastieheid en op die oomblik het ek nodig iets om my te inspireer.

Oh ja, jy kan my op @alexanderord volg.

Twee nuwe Afrikaanse boeke

Vandag was ek in die sentrum en het na Grant and Cutler toe gegaan, wat ‘n baie goeie vreemde tale boekwinkel in Soho is. Ek het twee nuwe Afrikaanse boeke gekoop, Ons is nie almal so nie en Die Gruwelike Geskiedenis van die Wêreld. Die boekwinkel verkoop altyd ‘n paar Afrikaanse boeke en jy kan ook ‘n paar in Foyles kry, wat op die ander kant van Soho lê, maar gewoonlik is dit slegs André Brink en Harry Potter. Hulle lyk nie te moeilik te lees nie so nou moet ek eintlik hulle begin lees.

Toe het ek na die British Library toe gegaan om na die Codex Sinaiticus te kyk. Ek word nou baie geïnteresserd in ou bybelse boeke, nie vir godsdienstige redes nie maar dis wonderlik om na sulke antieke boeke te kan kyk wat vir soveel eeue oorleef het. Daar was ook ‘n paar Roemeense bybels wat in ou Roemeens met die Cyrilliese alfabet geskryf is, wat ek nie vroeër gesien het nie. Dit was baie interessant.

Artikel oor tale in Suid-Afrika

Daar’s ‘n klein artikel hierdie week in The Economist oor die taal situasie in Suid-Afrika, Tongues under threat. Jy kan dit aanlyn lees want jy hoef nie inteken nie.

Daar’s niks nuut in die artikel nie wat ek nie voorheen gelees het nie maar dis tog interessant om te lees dat hierdie onderwerp in ‘n internasionale koerant – en The Economist beskryf homself as ‘n koerant – berig word. Die skrywer se laaste punt is baie interessant:

“Will South Africa’s black languages suffer the fate of the six languages brought by the country’s first Indian settlers 150 years ago? Maybe so, thinks Rajend Mesthrie at the University of Cape Town. For the first 100-odd years, he says, South Africa’s Indians taught and spoke to their children in their native tongues. But English is now increasingly seen as “the best way forward”. Today most young Indians speak only English or are bilingual in English and Afrikaans, though they may continue to chat at home in a kind of pidgin English larded with Indian and Zulu.”

Afrikaans het beslis ‘n rol om te speel om ‘n veeltalige land te bevorder en te maak. Sonder Afrikaans is Engels ‘n groot dreigement bedreiging (dankie, @boerinballingskap vir die verbetering) teen die ander kleiner en inheemse tale. Maar ons moet ook vra, vir hoeveel langer sal mense Afrikaans aan hulle kinders leer?

Endgame en vreemde aksente

Maandagaand het ek Endgame op Channel 4 gekyk. Die akteurs was fantasties, die storie baie interessant en ek was baie beïndruk. Hierdie tipe historiese TV rolprente is op die oomblik baie populêr, byvoorbeeld oor Nazis, Mrs Thatcher, the Miner’s Strike of Frost/Nixon.

Nou weet ek dat party Suid-Afrikaners dalk ‘n bietjie anders daaroor sal dink. Alle kulture of gemeenskap dink dat nie-lede se persepsie of vertolking van hulle ‘n bietjie verkeerd is en in my ervaaring (en in my argumente met hulle!) is Suid-Afrikaners nie anders nie. Almal het hulle eie persepsie en gedagtes oor ander lande. Mense het hulle eie oor ons Britte en die VK (wel gewoonlik slegs oor Engeland). Maar ek wil nie oor die waarheid of akkuraatheid van die program skryf nie.

Ek wil oor die Afrikaanse aksente praat. Dikwels lees ek in die koerante net hoe moeilik dit is (of so hulle sê) om die Afrikaanse aksent reg te praat. Die resensies vir Endgame was nie anders nie. Ek lees dat Engelssprekende akteurs daarmee sukkel en Suid-Afrikaners sal soms sê hoe verskriklik die pogings is. Dis net soos Engelse aksente, veral as buitelanders dink hulle ‘n goeie Engelse aksent kan spreek en hulle is mos verkeerd! Ek glo dat akteurs gewoonlik ‘n vreemde aksent goed kan spreek. Kyk na The Wire en jy besef nie dadelik dat Jimmy McNulty en Stringer Bell eintlik Engels is nie. Mense het hulle geleer hoe om so te praat. Ek dink hulle klink eg, miskien sal Amerikaners verskil.

Nee, ek dink mense praat oor die verkeerde ding. Dis nie die aksent nie, dis die weg hoe hulle die vreemde taal praat. Wat ek bedoel is, praat akteurs gewoonlik in rolprente die standaard of gesofistokeerde taal sonder foute. Daar’s ‘n verskil tussen om ‘n vreemde taal soos ‘n tweede moedertaal te kan praat en net om dit baie goed te kan praat. Ek ken veel Afrikaners (en Swede) wie se Engels uitstekend is maar as Engelsspreker merk ek baie klein dinge wat anders is, wat ek sê nie, wat aandui dat hulle Engels is op skool geleer het. Miskien is dit ‘n grammatika fout (hulle gebruik hulle eie grammatika as onseker) of die verkeerde woord of idioom, gewoonlik net een of miskien twee keer wat dit wys maar in rolprente praat almal soos eerste-taal spreker maar met ‘n verskillende aksent.

En daarin lê my enigste kritiek met Endgame en ander soortgelyke rolprente. Die akteurs was te goed. Om heeltemal eg te wees moet jy foute maak. Moenie vergeet nie, ons eerstetaal sprekers maak ook foute maar ons tipe foute is amper inheemse. As ek Afrikaans praat, sê ek dinge soos ons in Engels sê. (Ek het op ‘n paar keer met Afrikaners geskryf wat nie besef dat ek Brit is nie so ek weet nie wat dié bedoel nie. Ek is deurgemekaar!) Dis verkeerd, maar dis ook die tipe foute wat mense sê as hulle ‘n vreemde taal probeer praat. Hulle het nie Suid-Afrikanse Engels gepraat nie maar Britse Engels met vreemde aksent en dis dieselfde as akteurs wat Duitsers, Suid-Afrikaners, Russe ens speel, hulle klink soms ‘n bietjie soos die Counting Count (of Graaf Tel in Nederlands).

Ek wil nie onbeskof wees nie en probeer nie om jou te kritiseer nie. Ek weet my Afrikaans is ver van vlot af, dis net ‘n opmerking en ek wil weet as jy ook so dink.