Ek sien dat die winter nou kom as die dae donker en kouer word. Miskien vyftien jaar gelede was Oktober veel kouer as deesdae en ek moes ek ‘n sware jas en ‘n hoed en handskoene dra. Ek onthou toe ek vir ‘n bus wag en as ek geen warm klere het nie dan het ek probleme gehad. Dit was destyds so koud snags!

Ek dink hieroor want elke aand is die stad vol mense wat in kroeë en restaurante bymekaar kuier. Ons merk nie dat die bestaan bestaan nog steeds nie of dat elk dag meer en meer mense ‘n positiewe toets uitslag vir die virus kry. Ek is twee keer ingeënt en ek glo dat ook al my vriende is – niemand erken of hulle weier om die inenting te hê nie – en soos ander mense gaan ek uit, maar ek vra myself hoe veilig is ek en maak ek die regte beslissing. Dit lyk my dat die plan is dat ons ons normale lewes leef en hoop dat ons nie siek word nie.

Ek glo nie of dat die regte idee is nie en ek dra altyd ‘n masker maar op die moltrein in besonders maak minder en minder mense dieselfde. Mense begin te vergeet om hul hande skoon te maak. Mense nies en hoes asof die virus as net maar ‘n ding uit 2020 waaroor ons nie meer bekommerd moet wees nie. Ek wag nou vir my derde inenting, maar ek weet dat to nou soveel mense nie ewe hul eerste inenting gekry het nie.

Laat ons sien wat in November plaasvind.