Hier is twee boeke wat ek onlangs aanlyn gekoop het. Ek versamel soveel Afrikaans boeke en goede soos ek kan vind en dis iets baie interessants in hierdie ou boeke. Destyds was hiedie tipe boeke nodig vir sommige mense maar daardie verlede is nou ver verby.
Die weg waarmee mense ‘n taal leer het verander. Destyds boeke gee lang verklarings en verduidelikings vol tekniese inligting en taalwette van die begin af. Mense moes meer gemotiveerd as ek gewees het indien hulle bereid was om die lank – en soms droeë – lesse te leer. Was hulle bang om te taal met mense te begin praat voordat hulle ‘n amper uitsonderlike kennis het? Dis hoe ek ‘n bietjie voel. Ja dis anders en makliker as jy in die taal land bly maar hulle moes baie studeer, daai glo Engelssprekende manne en vroue met families en bane wat in die 1960s en 1970s in die land gekom het. Ek vermoed veel was mense uit destydse Rhodesië of uit Brittanje (vol drome oor – vir slegs hulle as blankes – ‘n beter lyfstyl kon ervaar. Hoekom het Britse immigrante hierdie beslissing regverdig terwyl sanksies op die land gestaan het weens die regering se ras beleid?) so ek weet nie of hulle werklik ‘n nuwe taal wou leer nie. Is die rol van hierdie tipe boeke nou deur apps verskaf, wat mense af laai en selde oop maak nie? Ek lees hierdie hoofstukke en die Engels klink oudmodies na my mening. As die oorspronklike lesers waarskynlik die boeke ná ‘n paar minute neergesit het, verstaan ek hoekom.
En nou dekades later word hierdie boeke vir amper niks verkoop aan belangstellendes in die buiteland. Ek besit nou honderde boeke óf in óf oor Afrikaans wat ek sukkel om te lees so wil ek word soos dié wat die taal slegs ‘n bietjie aangeleer het of soos dié wat ‘n lewende kennis geniet het?
Die tweede boek het historiese waarde.