Hierdie week neem ek ‘n bietjie verlof en het vandag die Tales from the City of Gold tentoonsteling gaan kyk waaroor ek in The South African gelees het.

Dit was interessant en af en toe vind ‘n foto tentoonstelling in Londen oor Suid-Afrika plaas, soos die Figures & Fictions: Contemporary South African Photography in 2011, so dis goed om te gaan. Op die ander kant sukkel ek, soos gewoonlik, om reg te verstaan, ek vermoed. Die foto’s is mooi en die fotograaf Jason Larkin is seker begaaf maar ek kan nie uitwerk of daar ‘n boodskap of doelwit daaroor is nie. Wat bedoel die kiekies or wat wil hy hê dat ons sou besluit wat dit vir ons bedoel? Miskien moet ‘n mens net die pragtigheid of talent bewonder en dan besluit hoe dit ons laat voel. Ek weet nie. Dis net iets te siene.

Ek dink die ander ding is dat ek nie gemaklik voel om ‘n gallery toe te gaan nie. Ek weet hulle weet niks oor my nie, maar ek is bewus dat ek dalk gou verveld sou raak en gaan nie alles waardeer so veel soos die ander mense nie – en almal sal verdink of weet! Dis ‘n vreemde gedagte en ek vermoed veel mense het in dieselfde manier gedink en gee om nie.

Dis was seker interressant daaroor in The South African te lees want as Brit voel ek dat veel geskrewe daarin nie my betref nie. Ek wil oor die land en kulture, mense, tale lees en leer, maar as jy Suid-Afrikaner is sal jy dit in ‘n verskillende manier waardeer en wil oor verskillende onderwerpe lees om jou aan oor die moederland te laat herinner. Ons neem almal verskillende dinge daaruit.

“Is jy ‘n hondjie? Ja, jy is!” Jason Larkn – Tales from the City of Gold