Ek het vergeet om te sê dat ek onlangs my eksamens uitslae gekry en ek het al drie geslaag. Ek is baie bly, ek voel baie trots. Nou skryf ek die eindeksamen op die einde Augustus en dan gaan ek hopelik binnekort ‘n gekwalifiseerde rekenmeester word.
Ek sê dikwels hoe ek iets nuuts vir die Afrikaanse Wikipedia wil skryf en het onlangs vier nuwe artikels gemaak. Soos ek vroeër gesê het, wil ek nie net oor Suid-Afrikaanse onderwerpe skryf nie. Ek dink dis belangrik vir Afrikaans om te wys dat dit nie net na homself kyk nie. Sprekers van Afrikaans sou oor veel uitheemse onderwerpe in hul eie taal kan lees, en ook kan leerders van andertalige Wikipedias sien dat die Afrikaans weergawe informasie oor hulle insluit. En as ons genoeg kry, sal ons groter as veel ander Wikipedias van groter talel word!
Ek skryf net oor dinge wat my interesseer, oor artikels wat ek in Engelse gelees het. Ek is nuuskierig en soek altyd na nuwe inligting of feite. Dit gaan my nie help om beter werk te kry nie maar ek leer die hele tyd oor nuwe idees in die wêreld en hopelik sal mense in hierdie artikels belangstel.
Die eerste twee is oor twee kunsmatige tale, Adjuvilo en Interlingue. Ek praat nie ‘n kunsmatige taal nie maar ek vind hulle baie interessant, veral hoe idealiste mense het hulle ontwikkel en die aspekte wat voordele en nadele vir tale is – en toe hoe almal baklei het oor wie se taal die beste is!
Een ander artikel is oor die Pikkewyn-eilande, wat Suid-Afrika en Namibië betref. Toe ek kind was, het ek ‘n baie ou atlas vol lande wat rooi gekleurd is. Ek het Walvisbaai en ‘n lyn rotse gesien, wat aan Brittanje behoort het. Ek wou weet wat hierdie eilande was en ek leer hul geskeidenis is interessant. Meeste Suid-Afrikaners en Namibiërs weet niks oor hulle nie so dit ‘n kans om oor hulle te praat. Die eilande lyk so verlate maar ek wou graag besoek. Ek weet jy mag nie maar ek kan net droom.
Uiteindelik het ek oor die Bajrakli-moskee skryf. Ek het dit gesien toe ek onlangs in Belgrado gekuier het en dit lyk mooi.
Die plan is nou om minstens een nuwe artikel elke week te skryf.
Verlede naweek het ek na Belgrado toe in Serwië gegaan om een dag van Belgrade Calling 2012 by te woon. Soos altyd gaan ek The Sisters Of Mercy sien speel – want ek is miskien nog ‘n goth – maar die ander bands, The Horrors, Public Image Ltd, The Darkness en Faith No More was baie goed. Ek wil al lank tyd na Serwië toe gaan en dus het ek ‘n goeie rede gehad om ‘n vliegkaartjie te koop en om te gaan.
Die musiekfees was baie pret en vriende het uit België, Duitsland, Kroasië, Ierland en Switserland ook gekom so was daar ‘n klein aantal ander mense om mee uit te hang. Die Serwiese mense wat ons ontmoet het was vriendelik en het dit ‘n bietjie vreemd gevind dat ons almal so ver gekom het net om een band te sien speel, wat ons reeds veel kere vroeër gesien het.
Een ding wat jy merk is dat die Serwiese taal beide die Cirilliese alfabet en die Latynse skrif mag gebruik. Die keus van alfabet is belangrik en subtiel; die oke wat uit Kroasië kom, het geweier om ‘n t-hemp te koop want dit sê Serwië in Cirilliese skrif – Србија – en hy glo dit sou nie ‘n goeie idee wees om dit te dra in Zagreb nie. Dit lyk vreemd vir ons – buitelanders, wat verskillende tale praat – maar jy onthou hoe veel dinge is nog ‘n bietjie omstrede tussen die lande en mense in die area. Daar’s verskille tussen Serwies, Kroaties, Bosnies en nou ook Montenegries (wat ons vroeër as net een taal, Serwo-Kroaties genoem het) wat ons nie weet of besef nie en hoe ‘n mens haar of sy nasionale taal gebruik verwys na hoe hy of sy identifiseer. Dis baie gekomplikiseerd.
Belgrado was baie warm en baie goedkoop, wat lekker was. Die jong mense praat genoeg Engels om ons te verstaan. Ek het besef dat wanneer mense kla dat die Engelse aandring om in Engels te praat, verwys hulle redelik ook na nie-Engelstaliges wat Engels as ‘n internasionale taal beskou. My vriende het, soos ek, ken geen Serwies nie en ek dink soveel mense verwag nou om Engels te praat. Ja, ek hoor mense sê dis een rede vir almal om Esperanto te leer.
Ek het net twee nae in Belgrado gebly so het nie te veel toeriste aantreklikhede gesien nie maar voor ek vertrek, lees ek ‘n bietjie oor die stad en vind ‘n paar dinge wat ek wil besoek. Ons het die Kathedral van St Michael besoek maar nie in gegaan nie. Dis een van die meeste belangrike kerke in die Serwies-Ortodokse Kerk. Dis mooi en eintlik kleiner as jou sou verwag. Ook sien ons die Bajrakli Moskee (of lees my Afrikaanse vertaling), wat een van die oudste moskees in Serwië is. Ongelukkig kon ek nie die Sukkat Shalom Sinagoge van Belgrado besoek nie weens al die sekuriteit. Dis belangrik om te onthou dat vir eeue verskillede kulturele en religeuse gemeenskappe in die Balkan en oud-Joego-Slawië saam gelewe het en dat onlangse oorloë nie tipiese van die verhoudings tussen al die gemeenskappe is nie.
The Sisters Of Mercy, Belgrade Calling 2012
The Darkness, Belgrade Calling 2012
Saborna Crkva Sv. Arhangela Mihaila - Katedraal van St Michael
Sava Rivier
Sonop in Belgrado
Bajrakli džamija - Belgrado-moskee
Sukkat Shalom Synagogue - Sinagoge van Belgrado
Prins Mihailo
